Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 20

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 20)

ἑξῆσ ἐπισκεψώμεθα τὸ τῶν Μιλησίων ἦθοσ, ὃ διαφαίνουσιν οἱ Ιὤνεσ, ἐπὶ ταῖσ τῶν σωμάτων εὐεξίαισ βρενθυόμενοι καὶ θυμοῦ πλήρεισ, δυσκατάλλακτοι, φιλόνεικοι, οὐδὲν φιλάνθρωπον οὐδ’ ἱλαρὸν ἐνδιδόντεσ, ἀστοργίαν καὶ σκληρότητα ἐν τοῖσ ἤθεσιν ἐμφανίζοντεσ. διόπερ οὐδὲ τὸ τῆσ Ιἀστὶ γένοσ ἁρμονίασ οὔτ’ ἀνθηρὸν οὔτε ἱλαρόν ἐστιν, ἀλλὰ αὐστηρὸν καὶ σκληρόν, ὄγκον δ’ ἔχον οὐκ ἀγεννῆ· διὸ καὶ τῇ τραγῳδίᾳ προσφιλὴσ ἡ ἁρμονία. τὰ δὲ τῶν νῦν Ιὤνων ἤθη τρυφερώτερα καὶ πολὺ παραλλάττον τὸ τῆσ ἁρμονίασ ἦθοσ. φασὶ δὲ Πύθερμον τὸν Τήιον ἐν τῷ γένει τῆσ ἁρμονίασ τούτῳ ποιῆσαι σκολιὰ μέλη, καὶ διὰ τὸ εἶναι τὸν ποιητὴν Ιὠνικὸν Ιἀστὶ κληθῆναι τὴν ἁρμονίαν. οὗτόσ ἐστι Πύθερμοσ οὗ μνημονεύει Ἀνάνιοσ ἢ Ἱππῶναξ ἐν τοῖσ Ιἄμβοισ καὶ ἐν ἄλλῳ οὕτωσ· χρυσὸν λέγει Πύθερμοσ ὡσ οὐδὲν τἄλλα. λέγει δ’ οὕτωσ ὁ Πύθερμοσ· οὐδὲν ἦν ἄρα τἄλλα πλὴν ὁ χρυσόσ. οὐκοῦν καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον πιθανόν ἐστι τὸν Πύθερμον ἐκεῖθεν ὄντα ποιήσασθαι τὴν ἀγωγὴν τῶν μελῶν ἁρμόττουσαν τοῖσ ἤθεσι τῶν Ιὤνων. διόπερ ὑπολαμβάνω οὐχ ἁρμονίαν εἶναι τὴν Ιἀστί, τρόπον δέ τινα θαυμαστὸν σχήματοσ ἁρμονίασ.

καταφρονητέον οὖν τῶν τὰσ μὲν κατ’ εἶδοσ διαφορὰσ οὐ δυναμένων θεωρεῖν, ἐπακολουθούντων δὲ τῇ τῶν φθόγγων ὀξύτητι καὶ βαρύτητι καὶ τιθεμένων ὑπερμιξολύδιον ἁρμονίαν καὶ πάλιν ὑπὲρ ταύτησ ἄλλην. οὐχ ὁρῶ γὰρ οὐδὲ τὴν ὑπερφρύγιον ἴδιον ἔχουσαν ἦθοσ· καίτοι τινέσ φασιν ἄλλην ἐξευρηκέναι καινὴν ἁρμονίαν ὑποφρύγιον. δεῖ δὲ τὴν ἁρμονίαν εἶδοσ ἔχειν ἤθουσ ἢ πάθουσ, καθάπερ ἡ Λοκριστί·

ταύτῃ γὰρ ἔνιοι τῶν γενομένων κατὰ Σιμωνίδην καὶ Πίνδαρον ἐχρήσαντό ποτε, καὶ πάλιν κατεφρονήθη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION