Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 53

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 53)

διακόνιον. Φερεκράτησ· ὑπὸ τῆσ ἀπληστίασ διακόνιον ἐπῆσθεν, ἀμφιφῶντ’ ἔχων. ἀμφιφῶν πλακοῦσ Ἀρτέμιδι ἀνακείμενοσ, ἔχει δ’ ἐν κύκλῳ καόμενα δᾴδια. Φιλήμων ἐν Πτωχῇ ἢ Ῥοδίᾳ· Ἄρτεμι, φίλη δέσποινα, τοῦτόν σοι φέρω, ὦ πότνι’, ἀμφιφῶντα καὶ σπονδήσιμα. μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Δίφιλοσ ἐν Ἑκάτῃ. Φιλόχοροσ δ’ ἀμφιφῶντα αὐτὸν κληθῆναι καὶ εἰσ τὰ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερὰ φέρεσθαι ἔτι τε καὶ εἰσ τὰσ τριόδουσ, ἐπεὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐπικαταλαμβάνεται ἡ σελήνη ἐπὶ ταῖσ δυσμαῖσ ὑπὸ τῆσ τοῦ ἡλίου ἀνατολῆσ καὶ ὁ οὐρανὸσ ἀμφιφῶσ γίνεται. βασυνίασ.

"ἐν τῇ τῆσ Ἑκάτησ, φησίν, νήσῳ τῇ Ἴριδι θύουσι Δήλιοι τοὺσ βασυνίασ καλουμένουσ. "ἐστὶν δὲ ἑφθὸν πύρινον σταῖσ σὺν μέλιτι καὶ τὰ καλούμενα κόκκωρα ἰσχὰσ καὶ κάρυα τρία. στρεπτοὶ καὶ νεήλατα. τούτων μνημονεύει Δημοσθένησ ὁ ῥήτωρ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντοσ περὶ τοῦ στεφάνου. ἐπίχυτόν. Νικοφῶν ἐν Χειρογάστορσιν ἐγὼ μὲν ἄρτουσ, μᾶζαν, ἀθάρην, ἄλφιτα, κόλλικασ, ὀβελίαν, μελιτοῦτταν, ἐπιχύτουσ, πτισάνην, πλακοῦντασ, δενδαλίδασ, ταγηνίασ Πάμφιλοσ δὲ τὸν ἀττανίτην καλούμενον ἐπίχυτόν φησι καλεῖσθαι. τοῦ δὲ ἀττανίτου Ἱππῶναξ ἐν τούτοισ μνημονεύει·

οὐκ ἀτταγᾶσ τε καὶ λαγὼσ καταβρύκων, ου’ τηγανίτασ σησάμοισι φαρμάσσων, οὐδ’ ἀττανίτασ κηρίοισιν ἐμβάπτων. κρήιον πλακοῦσ, ἄρτοσ, ὃν Ἀργεῖοι παρὰ τῆσ νύμφησ πρὸσ τὸν νυμφίον φέρουσιν.

ὥσ φησιν Φιλίτασ ἐν Ἀτάκτοισ. γλυκίνασ ὁ διὰ γλυκέοσ καὶ ἐλαίου πλακοῦσ παρὰ Κρησίν, ὥσ φησι Σέλευκοσ ἐν Γλώσσαισ. ἐμπέπτασ, ὁ αὐτόσ φησι, πύρινοσ ἄρτοσ κοῖλοσ καὶ σύμμετροσ, ὅμοιοσ ταῖσ λεγομέναισ κρηπῖσιν, εἰσ ἃσ ἐντίθενται τὰ διὰ τυροῦ σκευαζόμενα πλακούντια.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION