Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 55

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 55)

σταιτίτασ πλακοῦσ ποιὸσ ἐκ σταιτὸσ καὶ μέλιτοσ, μνημονεύει Ἐπίχαρμοσ ἐν Ἥβασ Γάμῳ. σταῖσ δ’ ἐστὶν ὑγρὸν εἰσ τήγανον ἐπιχεόμενον, μέλιτοσ ἐπιβαλλομένου καὶ σησάμησ καὶ τυροῦ, ὡσ Ιἀτροκλῆσ φησίν. Χαρίσιοσ . τούτου μνημονεύει Ἀριστοφάνησ ἐν Δαιταλεῦσιν · ἐγὼ δὲ νῷν πέψω πλακοῦντ’ ἐσ ἑσπέραν χαρίσιον. Εὔβουλοσ δ’ ἐν Ἀγκυλίωνι ὡσ περὶ ἄρτου αὐτοῦ ὄντοσ οὑτωσὶ λέγει· ἐξεπήδησ1’ ἀρτίωσ πέττουσα τὸν χαρίσιον. ἐπίδαιτρον πλακουντῶδεσ μάζιον· ἐπὶ τῷ δείπνῳ ἐσθιόμενον, ὥσ φησι Φιλήμων ἐν τῷ περὶ Ἀττικῶν Ὀνομάτων. νᾶνοσ ἄρτοσ πλακουντώδησ διὰ τυροῦ καὶ ἐλαίου σκευαζόμενοσ. ψώθια τὰ ψαθύρια. Φερεκράτησ Κραπατάλλοισ· , λήψει δ’ ἐν Αἵδου κραπάταλον καὶ ψωθία. Ἀπολλόδωροσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ καὶ Θεόδωροσ δ’ ἐν Ἀττικαῖσ Γλώσσαισ τοῦ ἄρτου τὰ ἀποθραυόμενα ψωθία καλεῖσθαι, ἃ τινὰσ ὀνομάζειν ἀτταράγουσ. ἴτριον πεμμάτιον λεπτὸν διὰ σησάμου καὶ μέλιτοσ γινόμενον.

μνημονεύει αὐτοῦ Ἀνακρέων οὕτωσ ἠρίστησα μὲν ἰτρίου λεπτοῦ μικρὸν, ἀποκλάσ, οἴνου δ’ ἐξέπιον κάδον. Ἀριστοφάνησ Ἀχαρνεῦσιν· πλακοῦντεσ, σησαμοῦντεσ, ἴτρια. Σοφοκλῆσ Ἔριδι· ἐγὼ δὲ πεινῶσ1’ αὖ πρὸσ ἴτρια βλέπω. ἀμόραι. τὰ μελιτώματα Φιλίτασ ἐν Ἀτάκτοισ ἀμόρασ φησὶν καλεῖσθαι. μελιτώματα δ’ ἐστὶν πεπεμμένα. ταγηνίτησ πλακοῦσ ἐν ἐλαίῳ τετηγανισμένοσ, ὁ καὶ ταγηνίασ, μνημονεύει Μάγνησ ἢ ὁ ποιήσασ τὰσ εἰσ αὐτὸν ἀναφερομένασ κωμῳδίασ ἐν Διονύσῳ δευτέρῳ ·

ταγηνίασ ἤδη τεθέασαι χλιαροὺσ σίζοντασ ὅταν αὐτοῖσιν ἐπιχέῃσ μέλι; καὶ Κρατῖνοσ ἐν Νόμοισ· καὶ δρόσον βάλλων ἑώθεν χλιαρὸσ ταγηνίασ. ἔλαφοσ πλακοῦσ ὁ τοῖσ Ἐλαφηβολίοισ ἀναπλασσόμενοσ διὰ σταιτὸσ καὶ μέλιτοσ καὶ σησάμου. ναστὸσ πλακοῦντοσ εἶδοσ, ἔχων ἔνδον καρυκκείασ. 1.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION