Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 2

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 2)

δὲ ἑκάστησ ἡμέρασ μετὰ τοὺσ παρ’ ἡμῶν καινοὺσ αἰεὶ λεγομένουσ λόγουσ καὶ ἀκροάματα ἑκάστοτε διάφορα ἐπεισάγει ὁ λαμπρὸσ ἡμῶν ἑστιάτωρ Λαρήνσιοσ ἔτι τε καὶ γελωτοποιούσ, φέρε λέγωμέν τι καὶ ἡμεῖσ περὶ τούτων, καίτοι γε οἶδα καὶ Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην ἐν συμποσίῳ γελωτοποιῶν εἰσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα, πιθήκου δ’ ἐπεισαχθέντοσ γελάσαντα φάναι, ὡσ οὗτοσ μὲν φύσει γελοῖόσ ἐστιν, ὁ δ’ ἄνθρωποσ ἐπιτηδεύσει. καὶ Εὐριπίδησ δὲ ἐν τῇ Δεσμώτιδι Μελανίππῃ ἔφη· ἀνδρῶν δὲ πολλοὶ τοῦ γέλωτοσ εἵνεκα ἀσκοῦσι χάριτασ κερτόμουσ. ἐγὼ δέ πωσ μισῶ γελοίουσ, οἵτινεσ τήτῃ σοφῶν ἀχάλιν’ ἔχουσι στόματα· κἀσ ἀνδρῶν μὲν οὐ τελοῦσιν ἀριθμόν, ἐν γέλωτι δ’ εὐπρεπεῖσ.

, . νέμουσι δ’ οἴκουσ καὶ τὰ ναυστολούμενα ἔσω δόμων σῴζουσι. Παρμενίσκοσ δὲ ὁ Μεταποντῖνοσ, ὥσ φησιν Σῆμοσ ἐν ε’ Δηλιάδοσ, καὶ γένει καὶ πλούτῳ πρωτεύων εἰσ Τροφωνίου καταβὰσ καὶ ἀνελθὼν οὐκ ἔτι γελᾶν ἐδύνατο. καὶ χρηστηριαζομένῳ περὶ τούτου ἡ Πυθία ἔφη· εἴρῃ μ’ ἀμφὶ γέλωτοσ, ἀμείλιχε, μειλιχίοιο δώσει σοι μήτηρ οἴκοι· τὴν ἔξοχα τῖε.

ἐλπίζων δ’ ἂν ἐπανέλθῃ εἰσ τὴν πατρίδα γελάσειν, ὡσ οὐδὲν ἦν πλέον, οἰόμενοσ ἐξηπατῆσθαι ἔρχεταί ποτε κατὰ τύχην εἰσ Δῆλον· καὶ πάντα τὰ κατὰ τὴν νῆσον θαυμάζων ἦλθεν καὶ εἰσ τὸ Λητῷον, νομίζων τῆσ Ἀπόλλωνοσ μητρὸσ ἄγαλμα τι θεωρήσειν ἀξιόλογον· ἰδὼν δ’ αὐτὸ ξύλον ὂν ἄμορφον παραδόξωσ ἐγέλασεν. καὶ τὸν τοῦ θεοῦ χρησμὸν συμβάλλων καὶ τῆσ ἀρρωστίασ ἀπαλλαγεὶσ μεγαλωστὶ τὴν θεὸν ἐτίμησεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION