헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́1́04́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 4)

οἱ δὲ Γαλάται οὗτοι νέμονται τῆσ Εὐρώπησ τὰ ἔσχατα ἐπὶ θαλάσσῃ πολλῇ καὶ ἐσ τὰ πέρατα οὐ πλωίμῳ, παρέχεται δὲ ἄμπωτιν καὶ ῥαχίαν καὶ θηρία οὐδὲν ἐοικότα τοῖσ ἐν θαλάσσῃ τῇ λοιπῇ· καί σφισι διὰ τῆσ χώρασ ῥεῖ ποταμὸσ Ἠριδανόσ, ἐφ’ ᾧ τὰσ θυγατέρασ τὰσ Ἡλίου ὀδύρεσθαι νομίζουσι τὸ περὶ τὸν Φαέθοντα τὸν ἀδελφὸν πάθοσ. ὀψὲ δέ ποτε αὐτοὺσ καλεῖσθαι Γαλάτασ ἐξενίκησεν· Κελτοὶ γὰρ κατά τε σφᾶσ τὸ ἀρχαῖον καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ὠνομάζοντο. συλλεγεῖσα δέ σφισι στρατιὰ τρέπεται τὴν ἐπὶ Ιὀνίου, καὶ τό τε Ἰλλυριῶν ἔθνοσ καὶ πᾶν ὅσον ἄχρι Μακεδόνων ᾤκει καὶ Μακεδόνασ αὐτοὺσ ἀναστάτουσ ἐποίησε Θεσσαλίαν τε ἐπέδραμε. καὶ ὡσ ἐγγὺσ Θερμοπυλῶν ἐγίνοντο, ἐνταῦθα οἱ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων ἐσ τὴν ἔφοδον ἡσύχαζον τῶν βαρβάρων, ἅτε ὑπὸ Ἀλεξάνδρου μεγάλωσ καὶ Φιλίππου κακωθέντεσ πρότερον· καθεῖλε δὲ καὶ Ἀντίπατροσ καὶ Κάσσανδροσ ὕστερον τὸ Ἑλληνικόν, ὥστε ἕκαστοι δι’ ἀσθένειαν οὐδὲν αἰσχρὸν ἐνόμιζον ἀπεῖναι τὸ κατὰ σφᾶσ τῆσ βοηθείασ. Ἀθηναῖοι δὲ μάλιστα μὲν τῶν Ἑλλήνων ἀπειρήκεσαν μήκει τοῦ Μακεδονικοῦ πολέμου καὶ προσπταίοντεσ τὰ πολλὰ ἐν ταῖσ μάχαισ, ἐξιέναι δὲ ὅμωσ ὡρ́μηντο ἐσ τὰσ Θερμοπύλασ σὺν τοῖσ ἐλθοῦσι τῶν Ἑλλήνων, ἑλόμενοι σφίσι τὸν Κάλλιππον τοῦτον ἡγεῖσθαι.

καταλαβόντεσ δὲ ᾗ στενώτατον ἦν, τῆσ ἐσόδου τῆσ ἐσ τὴν Ἑλλάδα εἶργον τοὺσ βαρβάρουσ· ποτὲ Ἐφιάλτησ ἡγήσατο ὁ Τραχίνιοσ, καὶ βιασάμενοι Φωκέων τοὺσ τεταγμένουσ ἐπ’ αὐτῇ λανθάνουσι τοὺσ Ἕλληνασ ὑπερβαλόντεσ τὴν Οἴτην.

ἔνθα δὴ πλείστου παρέσχοντο αὑτοὺσ Ἀθηναῖοι τοῖσ Ἕλλησιν ἀξίουσ, ἀμφοτέρωθεν ὡσ ἐκυκλώθησαν ἀμυνόμενοι τοὺσ βαρβάρουσ·

οἱ δέ σφισιν ἐπὶ τῶν νεῶν μάλιστα ἐταλαιπώρουν ἅτε τοῦ κόλπου τοῦ Λαμιακοῦ τέλματοσ πρὸσ ταῖσ Θερμοπύλαισ ὄντοσ· αἴτιον δὲ ἐμοὶ δοκεῖν τὸ ὕδωρ ταύτῃ τὸ θερμὸν ἐκρέον ἐσ τὴν θάλασσαν. μείζονα οὖν εἶχον οὗτοι πόνον· ἀναλαβόντεσ γὰρ ἐπὶ τὰ καταστρώματα τοὺσ Ἕλληνασ ναυσὶν ὑπό τε ὅπλων βαρείαισ καὶ ἀνδρῶν ἐβιάζοντο κατὰ τοῦ πηλοῦ πλεῖν. οὗτοι μὲν δὴ τοὺσ Ἕλληνασ τρόπον τὸν εἰρημένον ἔσωζον, οἱ δὲ Γαλάται Πυλῶν τε ἐντὸσ ἦσαν καὶ τὰ πολίσματα ἑλεῖν ἐν οὐδενὶ τὰ λοιπὰ ποιησάμενοι Δελφοὺσ καὶ τὰ χρήματα.

τοῦ θεοῦ διαρπάσαι μάλιστα εἶχον σπουδήν. καί σφισιν αὐτοί τε Δελφοὶ καὶ Φωκέων ἀντετάχθησαν οἱ τὰσ πόλεισ περὶ τὸν Παρνασσὸν οἰκοῦντεσ, ἀφίκετο δὲ καὶ δύναμισ Αἰτωλῶν· τὸ γὰρ Αἰτωλικὸν προεῖχεν ἀκμῇ νεότητοσ τὸν χρόνον τοῦτον. ὡσ δὲ ἐσ χεῖρασ συνῄεσαν, ἐνταῦθα κεραυνοί τε ἐφέροντο ἐσ τοὺσ Γαλάτασ καὶ ἀπορραγεῖσαι πέτραι τοῦ Παρνασσοῦ, δείματά τε ἄνδρεσ ἐφίσταντο ὁπλῖται τοῖσ βαρβάροισ· τούτων τοὺσ μὲν ἐξ Ὑπερβορέων λέγουσιν ἐλθεῖν, Ὑπέροχον καὶ Ἀμάδοκον, τὸν δὲ τρίτον Πύρρον εἶναι τὸν Ἀχιλλέωσ· ἐναγίζουσι δὲ ἀπὸ ταύτησ Δελφοὶ τῆσ συμμαχίασ Πύρρῳ, πρότερον ἔχοντεσ ἅτε ἀνδρὸσ πολεμίου καὶ τὸ μνῆμα ἐν ἀτιμίᾳ. Γαλατῶν δὲ οἱ πολλοὶ ναυσὶν ἐσ τὴν Ἀσίαν διαβάντεσ τὰ παραθαλάσσια αὐτῆσ ἐλεηλάτουν·

χρόνῳ δὲ ὕστερον οἱ Πέργαμον ἔχοντεσ, πάλαι δὲ Τευθρανίαν καλουμένην, ἐσ ταύτην Γαλάτασ ἐλαύνουσιν ἀπὸ θαλάσσησ.

οὗτοι μὲν δὴ τὴν ἐκτὸσ Σαγγαρίου χώραν ἔσχον Ἄγκυραν πόλιν ἑλόντεσ Φρυγῶν, ἣν Μίδασ ὁ Γορδίου πρότερον ᾤκισεν ‐ ἄγκυρα δέ, ἣν ὁ Μίδασ ἀνεῦρεν, ἦν ἔτι καὶ ἐσ ἐμὲ ἐν ἱερῷ Διὸσ καὶ κρήνη Μίδου καλουμένη· ταύτην οἴνῳ κεράσαι Μίδαν φασὶν ἐπὶ τὴν θήραν τοῦ Σιληνοῦ ‐ , ταύτην τε δὴ τὴν Ἄγκυραν εἷλον καὶ Πεσσινοῦντα <τὴν> ὑπὸ τὸ ὄροσ τὴν Ἄγδιστιν, ἔνθα καὶ τὸν Ἄττην τεθάφθαι λέγουσι. Περγαμηνοῖσ δὲ ἔστι μὲν σκῦλα ἀπὸ Γαλατῶν, ἔστι δὲ γραφὴ τὸ ἔργον <τὸ> πρὸσ Γαλάτασ ἔχουσα.

ἣν δὲ νέμονται οἱ Περγαμηνοί, Καβείρων ἱεράν φασιν εἶναι τὸ ἀρχαῖον· αὐτοὶ δὲ Ἀρκάδεσ ἐθέλουσιν εἶναι τῶν ὁμοῦ Τηλέφῳ διαβάντων ἐσ τὴν Ἀσίαν. πολέμων δὲ τῶν μὲν ἄλλων, εἰ δή τινασ ἐπολέμησαν, οὐκ ἐσ ἅπαντασ κεχώρηκεν ἡ φήμη· τρία δὲ γνωριμώτατα ἐξείργασταί σφισι, τῆσ τε Ἀσίασ ἀρχὴ τῆσ κάτω καὶ ἡ Γαλατῶν ἀπ’ αὐτῆσ ἀναχώρησισ καὶ τὸ ἐσ τοὺσ σὺν Ἀγαμέμνονι Τηλέφου τόλμημα, ὅτε Ἕλληνεσ ἁμαρτόντεσ Ἰλίου τὸ πεδίον ἐλεηλάτουν τὸ Μήιον ὡσ γῆν τὴν Τρῳάδα. ἐπάνειμι δὲ ἐσ τὴν ἀρχὴν ὅθεν ἐξέβην τοῦ λόγου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 4

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION