τηλικοῦτος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
τηλικοῦτος
τηλικοῦτη
τηλικοῦτον
Structure:
τηλικουτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐκ αἰσχρὸν ὀρνέοισ καὶ κυσὶ βορὰν προτεθῆναι τηλικούτου ἀνδρὸσ σῶμα; (Lucian, (no name) 66:5)
- ὡσ ἔν γε τηλικούτῳ σταδίῳ ἱκανὸν ἐμοὶ γοῦν καὶ τοῦτο. (Lucian, Herodotus 15:2)
- τοσούτοισ δὴ καὶ τηλικούτοισ ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενοσ καὶ παρὰ πάντασ τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆσ φιλοσόφου ῥητορικῆσ ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺσ ἀγαθοῖσ ἀντεξετάζων. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 17:1)
- μηδεὶσ δέ με ταῦτα ἡγείσθω λέγειν ἁπάσησ καταγινώσκοντα τῆσ ἐγκατασκεύου καὶ ἐξηλλαγμένησ λέξεωσ ᾗ κέχρηται Πλάτων μὴ γὰρ οὕτω σκαιὸσ γενοίμην ὥσ2τε ταύτην τὴν δόξαν περὶ ἀνδρὸσ τηλικούτου λαβεῖν, ἐπεὶ πολλὰ καὶ περὶ πολλῶν οἶδα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ καὶ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ δυνάμεωσ ἐξενηνεγμένα ὑπ’ αὐτοῦ· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 7:1)
- ἐγὼ δὲ ἠξίουν τηλικοῦτον ἄνδρα πεφυλάχθαι πᾶσαν ἐπιτίμησιν. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 8:1)
- τοῖσ πλείστοισ οὖν ἔδοξεν παιδεία μὲν καὶ πόνου πολλοῦ καὶ χρόνου μακροῦ καὶ δαπάνησ οὐ μικρᾶσ καὶ τύχησ δεῖσθαι λαμπρᾶσ, τὰ δ’ ἡμέτερα μικρά τε εἶναι καὶ ταχεῖάν τινα τὴν ἐπικουρίαν ἀπαιτεῖν εἰ δέ τινα τέχνην τῶν βαναύσων τούτων ἐκμάθοιμι, τὸ μὲν πρῶτον εὐθὺσ ἂν αὐτὸσ ἔχειν τὰ ἀρκοῦντα παρὰ τῆσ τέχνησ καὶ μηκέτ’ οἰκόσιτοσ εἶναι τηλικοῦτοσ ὤν, οὐκ εἰσ μακρὰν δὲ καὶ τὸν πατέρα εὐφρανεῖν ἀποφέρων ἀεὶ τὸ γιγνόμενον. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 1:2)
- Ἀπαίδευτοσ γὰρ ἂν εἰήν, εἰ σολοικίζοιμι τηλικοῦτοσ ὤν. (Lucian, 1:6)
- καὶ γὰρ ἐγὼ τοιοῦτοσ ἦν ὢν τηλικοῦτοσ, ἡνίκ’ ἠρχόμην ποιεῖν. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:14)
- οὐ γὰρ ἡλικίαν ἔχει παρὰ σοὶ καθεύδειν τηλικοῦτοσ ὤν, ἐπεὶ μήτηρ ἂν αὐτῷ μᾶλλον εἰήσ ἢ γυνή. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 2:28)
- ο[ὐ γὰρ ἄδηλόν] ἐστιν ὅτι [πάντεσ] οἱ ἐπιβουλεύοντεσ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ πράγμασιν τὰσ μὲν μικρὰσ πόλεισ τοῖσ ὅπλοισ συσκευάζονται, τὰσ δὲ μεγάλασ τοὺσ δυναμένουσ ἐν αὐταῖσ ὠνούμε[νοι, ο]ὐδ’ ὅτι Φίλιπποσ [τηλικ]οῦτοσ ἐγένετο [ἐξ ἀρχ]ῆσ χρήματα δια[πέμψα]σ εἰσ Πελο[πόννη]σον καὶ Θετ[ταλίαν] καὶ τὴν ἄλλην [Ἐλλάδα], καὶ τοὺσ ἐν [δυνάμει] ὄντασ ἐν [ταῖσ πόλε]σιν καὶ προ[εστῶτασ] [τερα]τεύῃ, καὶ οὐχ ἅπασιν οἰεί φανερὸν εἶναι ὅτι φάσκων ὑπὲρ τοῦ [δήμου] λέγειν ὑπὲρ [Ἀλεξά]νδρου φανερῶσ [ἐδημηγ]όρεισ; (Hyperides, Speeches, 3:29)