Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγχωρητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: συγχωρητέος συγχωρητέᾱ συγχωρητέον

Structure: συγχωρητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sugxwre/w의 분사형

Sense

  1. to be conceded
  2. one must concede

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative συγχωρητέος συγχωρητέᾱ συγχωρητέον
Genitive συγχωρητέου συγχωρητέᾱς συγχωρητέου
Dative συγχωρητέῳ συγχωρητέᾱͅ συγχωρητέῳ
Accusative συγχωρητέον συγχωρητέᾱν συγχωρητέον
Vocative συγχωρητέε συγχωρητέᾱ συγχωρητέον
DualN/A/V συγχωρητέω συγχωρητέᾱ συγχωρητέω
G/D συγχωρητέοιν συγχωρητέαιν συγχωρητέοιν
PluralNominative συγχωρητέοι συγχωρητέαι συγχωρητέα
Genitive συγχωρητέων συγχωρητεῶν συγχωρητέων
Dative συγχωρητέοις συγχωρητέαις συγχωρητέοις
Accusative συγχωρητέους συγχωρητέᾱς συγχωρητέα
Vocative συγχωρητέοι συγχωρητέαι συγχωρητέα
Positive Comparative Superlative
Adjective συγχωρητέος συγχωρητέου συγχωρητεότερος συγχωρητεοτέρου συγχωρητεότατος συγχωρητεοτάτου
Adverb συγχωρητέως συγχωρητεότερον συγχωρητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀκόλουθα γὰρ τῇ ἀρχῇ, περὶ ᾗσ ἐχρῆν εὐθὺσ σκοπεῖν εἴπερ δεκτέα καὶ εἰ συγχωρητέα οὕτωσ ἔχειν. (Lucian, 152:3)
  • ἡμῖν δ’ οὐχὶ συγχωρητέα. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:18)
  • κάλλιστα εἶπεσ, συγχωρητέα τε τούτοισ. (Plato, Laws, book 10 64:1)

Synonyms

  1. to be conceded

  2. one must concede

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION