Ancient Greek-English Dictionary Language

στυγερός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στυγερός στυγερή στυγερόν

Structure: στυγερ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: stuge/w

Sense

  1. hated, abominated, loathed, hateful, abominable, loathsome, bearing hatred or malice
  2. hateful, wretched, miserable
  3. to one's sorrow, miserably

Examples

  • στυγερὸσ ἐγώ. (Aristophanes, Acharnians, Episode, antistrophe 1:4)
  • ἀλλὰ καὶ εἰσ Ἀχέροντοσ ἕνα πλόον ἠρνήσαντο, χὠ στυγερὸσ ζώει κἠν φθιμένοισιν Ἄρησ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3992)
  • ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἀσπάσιοσ βίοτοσ παίδεσσι φανήῃ πατρόσ, ὃσ ἐν νούσῳ κεῖται κρατέρ’ ἄλγεα πάσχων, δηρὸν τηκόμενοσ, στυγερὸσ δέ οἱ ἔχραε δαίμων, ἀσπάσιον δ’ ἄρα τόν γε θεοὶ κακότητοσ ἔλυσαν, ὣσ Ὀδυσεῖ ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕλη, νῆχε δ’ ἐπειγόμενοσ ποσὶν ἠπείρου ἐπιβῆναι. (Homer, Odyssey, Book 5 42:4)
  • νὺξ δ’ ἔσται ὅτε δὴ στυγερὸσ γάμοσ ἀντιβολήσει οὐλομένησ ἐμέθεν, τῆσ τε Ζεὺσ ὄλβον ἀπηύρα. (Homer, Odyssey, Book 18 44:3)
  • ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἢ κίχλαι τανυσίπτεροι ἠὲ πέλειαι ἑρ́κει ἐνιπλήξωσι, τό θ’ ἑστήκῃ ἐνὶ θάμνῳ, αὖλιν ἐσιέμεναι, στυγερὸσ δ’ ὑπεδέξατο κοῖτοσ, ὣσ αἵ γ’ ἑξείησ κεφαλὰσ ἔχον, ἀμφὶ δὲ πάσαισ δειρῇσι βρόχοι ἦσαν, ὅπωσ οἴκτιστα θάνοιεν. (Homer, Odyssey, Book 22 76:2)

Synonyms

  1. hateful

  2. to one's sorrow

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION