Ancient Greek-English Dictionary Language

στυγερός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στυγερός στυγερή στυγερόν

Structure: στυγερ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: stuge/w

Sense

  1. hated, abominated, loathed, hateful, abominable, loathsome, bearing hatred or malice
  2. hateful, wretched, miserable
  3. to one's sorrow, miserably

Examples

  • νὺξ δ’ ἔτεκεν στυγερόν τε Μόρον καὶ Κῆρα μέλαιναν καὶ Θάνατον, τέκε δ’ Ὕπνον, ἔτικτε δὲ φῦλον Ὀνείρων· (Hesiod, Theogony, Book Th. 25:1)
  • ἀλλ’ ὅτε δὴ πάμπαν στυγερὸν κατὰ γῆρασ ἔπειγεν, οὐδέ τι κινῆσαι μελέων δύνατ’ οὐδ’ ἀναεῖραι, ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή· (Anonymous, Homeric Hymns, 24:7)
  • ταύτην γὰρ ἔχειν βιοτῆσ αὐτὸν λόγοσ ἐστὶ φύσιν, θηροβολοῦντα πτηνοῖσ ἰοῖσ στυγερὸν στυγερῶσ, οὐδέ τιν’ αὐτῷ παιῶνα κακῶν ἐπινωμᾶν. (Sophocles, Philoctetes, choral, anapests4)
  • εἰ δὲ τὸ μὲν μακάρων τισ ἀποτρέποι, ἄλλα δ’ ὀπίσσω μυρία δηιοτῆτοσ ὑπέρτερα πήματα μίμνει, εὖτ’ ἂν δὴ γεραραὶ μὲν ἀποφθινύθωσι γυναῖκεσ, κουρότεραι δ’ ἄγονοι στυγερὸν ποτὶ γῆρασ ἵκησθε. (Apollodorus, Argonautica, book 1 12:22)
  • στυγερὸν δ’ ἄχοσ εἷλεν ἰδόντασ ἡρ́ωασ Μινύασ Αἰνήιον υἱᾶ πάροιθεν Κύζικον ἐν κονίῃσι καὶ αἵματι πεπτηῶτα. (Apollodorus, Argonautica, book 1 18:29)

Synonyms

  1. hateful

  2. to one's sorrow

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION