뜻

1. to be beforehand in, to make a beginning of, to begin with, benefits formerly received
2. to exist or be there before, what happened before, past events

예문

• καὶ ὁ Πελλαῖοσ δὲ δράκων προϋπῆρχεν. (Lucian, Alexander, (no name) 12:3)

  (루키아노스, Alexander, (no name) 12:3)

• καί πού τι καί προϋπῆρχεν ὑποψίασ αὐτοῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ κατὰ τὴν τῶν βίων ἀνομοιότητα καί διαφοράν. (Plutarch, Cicero, chapter 43 1:3)

  (플루타르코스, Cicero, chapter 43 1:3)

• ἄτεχνα δὲ λέγω ὅσα μὴ δι’ ἡμῶν πεπόρισται ἀλλὰ προϋπῆρχεν, οἱο͂ν μάρτυρεσ βάσανοι συγγραφαὶ καὶ ὅσα τοιαῦτα, ἔντεχνα δὲ ὅσα διὰ τῆσ μεθόδου καὶ δι’ ἡμῶν κατασκευασθῆναι δυνατόν, ὥστε δεῖ τούτων τοῖσ μὲν χρήσασθαι, τὰ δὲ εὑρεῖν. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 2 2:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 2:2)

• καὶ οἷσ ἀδιάφορα καὶ ὅμοια πολλὰ προϋπῆρχεν τῷ ἀδικοῦντι. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 12 35:1)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 35:1)

• εἰ οὖν μὴ ἐνδέχεται γίγνεσθαι τὸ μὴ ὄν, προϋπῆρχεν ὁμοίωσ τὸ πρᾶγμα ἄμφω ὄν, ὥσπερ καὶ Ἀναξαγόρασ μεμῖχθαι πᾶν ἐν παντί φησι καὶ Δημόκριτοσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 4 131:1)

  (아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 131:1)

유사 형태

• προϋπάρξασαν (8)
• προϋπάρχειν (8)
• προϋπάρχον (7)
• προϋπάρχοντα (6)
• προϋπάρχουσι (5)
• προϋπάρχουσα (3)
• προϋπάρχει (2)
• προϋπαρχούσῃ (2)
• προϋπάρχῃ (2)
• προϋπάρχων (2)
• προϋπάρχοι (2)
• προϋπάρξαντι (1)
• προϋπαρχὴν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.