Ancient Greek-English Dictionary Language

πιστεύω

Non-contract Verb; 기독교 Transliteration:

Principal Part: πιστεύω

Structure: πιστεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pi/stis

Sense

  1. To have faith (in, upon, or with respect to, a person or thing), that is, credit; by implication to entrust (especially one’s spiritual well being to Christ): - believe (-r), commit (to trust), put in trust with.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πιστεύω πιστεύεις πιστεύει
Dual πιστεύετον πιστεύετον
Plural πιστεύομεν πιστεύετε πιστεύουσιν*
SubjunctiveSingular πιστεύω πιστεύῃς πιστεύῃ
Dual πιστεύητον πιστεύητον
Plural πιστεύωμεν πιστεύητε πιστεύωσιν*
OptativeSingular πιστεύοιμι πιστεύοις πιστεύοι
Dual πιστεύοιτον πιστευοίτην
Plural πιστεύοιμεν πιστεύοιτε πιστεύοιεν
ImperativeSingular πίστευε πιστευέτω
Dual πιστεύετον πιστευέτων
Plural πιστεύετε πιστευόντων, πιστευέτωσαν
Infinitive πιστεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστευων πιστευοντος πιστευουσα πιστευουσης πιστευον πιστευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πιστεύομαι πιστεύει, πιστεύῃ πιστεύεται
Dual πιστεύεσθον πιστεύεσθον
Plural πιστευόμεθα πιστεύεσθε πιστεύονται
SubjunctiveSingular πιστεύωμαι πιστεύῃ πιστεύηται
Dual πιστεύησθον πιστεύησθον
Plural πιστευώμεθα πιστεύησθε πιστεύωνται
OptativeSingular πιστευοίμην πιστεύοιο πιστεύοιτο
Dual πιστεύοισθον πιστευοίσθην
Plural πιστευοίμεθα πιστεύοισθε πιστεύοιντο
ImperativeSingular πιστεύου πιστευέσθω
Dual πιστεύεσθον πιστευέσθων
Plural πιστεύεσθε πιστευέσθων, πιστευέσθωσαν
Infinitive πιστεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστευομενος πιστευομενου πιστευομενη πιστευομενης πιστευομενον πιστευομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅθεν οὔτε προσεχόντων οὔτε πιστευόντων ἀκροατῶν εὐποροῦσι. (Plutarch, De garrulitate, section 2 3:5)
  • ὅθεν οὔτε προσεχόντων οὔτε πιστευόντων ἀκροατῶν εὐποροῦσι. (Plutarch, De garrulitate, section 2 12:1)
  • οὔπω δὲ τῷ Γογγύλῳ πιστευόντων βεβαίωσ, ἧκεν ἄγγελοσ παρὰ τοῦ Γυλίππου κελεύοντοσ ἀπαντᾶν. (Plutarch, , chapter 19 1:3)
  • οὐ προσδεξαμένων δ’ αὐτὸν τῶν ἔνδον, ἀλλὰ τῷ τ’ ἐρύματι πιστευόντων ἐχυρῷ γε σφόδρα ὄντι καὶ τῷ πλήθει τῶν ἀπ’ αὐτοῦ μαχησομένων παρακαλέσασ τὴν δύναμιν ἀγωνίζεσθαι προθύμωσ καὶ τοῖσ πρώτοισ ἐπιβᾶσι τοῦ τείχουσ μεγάλασ δωρεὰσ ὑποσχόμενοσ ἔργου εἴχετο· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 20 2:1)
  • ὃσ δ’ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰσ ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλοσ ὀνικὸσ περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆσ θαλάσσησ. (, chapter 11 306:1)

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION