Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπιστεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπιστεύω διαπιστεύσω

Structure: δια (Prefix) + πιστεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to entrust to, in confidence, to have, entrusted to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπιστεύω διαπιστεύεις διαπιστεύει
Dual διαπιστεύετον διαπιστεύετον
Plural διαπιστεύομεν διαπιστεύετε διαπιστεύουσιν*
SubjunctiveSingular διαπιστεύω διαπιστεύῃς διαπιστεύῃ
Dual διαπιστεύητον διαπιστεύητον
Plural διαπιστεύωμεν διαπιστεύητε διαπιστεύωσιν*
OptativeSingular διαπιστεύοιμι διαπιστεύοις διαπιστεύοι
Dual διαπιστεύοιτον διαπιστευοίτην
Plural διαπιστεύοιμεν διαπιστεύοιτε διαπιστεύοιεν
ImperativeSingular διαπίστευε διαπιστευέτω
Dual διαπιστεύετον διαπιστευέτων
Plural διαπιστεύετε διαπιστευόντων, διαπιστευέτωσαν
Infinitive διαπιστεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστευων διαπιστευοντος διαπιστευουσα διαπιστευουσης διαπιστευον διαπιστευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπιστεύομαι διαπιστεύει, διαπιστεύῃ διαπιστεύεται
Dual διαπιστεύεσθον διαπιστεύεσθον
Plural διαπιστευόμεθα διαπιστεύεσθε διαπιστεύονται
SubjunctiveSingular διαπιστεύωμαι διαπιστεύῃ διαπιστεύηται
Dual διαπιστεύησθον διαπιστεύησθον
Plural διαπιστευώμεθα διαπιστεύησθε διαπιστεύωνται
OptativeSingular διαπιστευοίμην διαπιστεύοιο διαπιστεύοιτο
Dual διαπιστεύοισθον διαπιστευοίσθην
Plural διαπιστευοίμεθα διαπιστεύοισθε διαπιστεύοιντο
ImperativeSingular διαπιστεύου διαπιστευέσθω
Dual διαπιστεύεσθον διαπιστευέσθων
Plural διαπιστεύεσθε διαπιστευέσθων, διαπιστευέσθωσαν
Infinitive διαπιστεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστευομενος διαπιστευομενου διαπιστευομενη διαπιστευομενης διαπιστευομενον διαπιστευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπιστεύσω διαπιστεύσεις διαπιστεύσει
Dual διαπιστεύσετον διαπιστεύσετον
Plural διαπιστεύσομεν διαπιστεύσετε διαπιστεύσουσιν*
OptativeSingular διαπιστεύσοιμι διαπιστεύσοις διαπιστεύσοι
Dual διαπιστεύσοιτον διαπιστευσοίτην
Plural διαπιστεύσοιμεν διαπιστεύσοιτε διαπιστεύσοιεν
Infinitive διαπιστεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστευσων διαπιστευσοντος διαπιστευσουσα διαπιστευσουσης διαπιστευσον διαπιστευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπιστεύσομαι διαπιστεύσει, διαπιστεύσῃ διαπιστεύσεται
Dual διαπιστεύσεσθον διαπιστεύσεσθον
Plural διαπιστευσόμεθα διαπιστεύσεσθε διαπιστεύσονται
OptativeSingular διαπιστευσοίμην διαπιστεύσοιο διαπιστεύσοιτο
Dual διαπιστεύσοισθον διαπιστευσοίσθην
Plural διαπιστευσοίμεθα διαπιστεύσοισθε διαπιστεύσοιντο
Infinitive διαπιστεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπιστευσομενος διαπιστευσομενου διαπιστευσομενη διαπιστευσομενης διαπιστευσομενον διαπιστευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπίστευον διεπίστευες διεπίστευεν*
Dual διεπιστεύετον διεπιστευέτην
Plural διεπιστεύομεν διεπιστεύετε διεπίστευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπιστευόμην διεπιστεύου διεπιστεύετο
Dual διεπιστεύεσθον διεπιστευέσθην
Plural διεπιστευόμεθα διεπιστεύεσθε διεπιστεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βασιλεὺσ δὲ καθ’ αὑτὸν μὲν ὁμοίωσ ἅπασιν ἄπιστοσ ἦν, τοὺσ δὲ κρατουμένουσ τῷ πολέμῳ προσλαμβάνων, ἄχρι οὗ τοῖσ ἑτέροισ ἐξ ἴσου ποιήσαι, διεπιστεύετο, ἔπειτ’ οὐχ ἧττον αὐτὸν ἐμίσουν οὓσ σώσειε τῶν ὑπαρχόντων ἐχθρῶν ἐξ ἀρχῆσ. (Demosthenes, Speeches, 60:5)

Synonyms

  1. to entrust to

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION