Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πιστεύω

Non-contract Verb; 기독교 Transliteration:

Principal Part: πιστεύω

Structure: πιστεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pi/stis

Sense

  1. To have faith (in, upon, or with respect to, a person or thing), that is, credit; by implication to entrust (especially one’s spiritual well being to Christ): - believe (-r), commit (to trust), put in trust with.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πιστεύω πιστεύεις πιστεύει
Dual πιστεύετον πιστεύετον
Plural πιστεύομεν πιστεύετε πιστεύουσιν*
SubjunctiveSingular πιστεύω πιστεύῃς πιστεύῃ
Dual πιστεύητον πιστεύητον
Plural πιστεύωμεν πιστεύητε πιστεύωσιν*
OptativeSingular πιστεύοιμι πιστεύοις πιστεύοι
Dual πιστεύοιτον πιστευοίτην
Plural πιστεύοιμεν πιστεύοιτε πιστεύοιεν
ImperativeSingular πίστευε πιστευέτω
Dual πιστεύετον πιστευέτων
Plural πιστεύετε πιστευόντων, πιστευέτωσαν
Infinitive πιστεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστευων πιστευοντος πιστευουσα πιστευουσης πιστευον πιστευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πιστεύομαι πιστεύει, πιστεύῃ πιστεύεται
Dual πιστεύεσθον πιστεύεσθον
Plural πιστευόμεθα πιστεύεσθε πιστεύονται
SubjunctiveSingular πιστεύωμαι πιστεύῃ πιστεύηται
Dual πιστεύησθον πιστεύησθον
Plural πιστευώμεθα πιστεύησθε πιστεύωνται
OptativeSingular πιστευοίμην πιστεύοιο πιστεύοιτο
Dual πιστεύοισθον πιστευοίσθην
Plural πιστευοίμεθα πιστεύοισθε πιστεύοιντο
ImperativeSingular πιστεύου πιστευέσθω
Dual πιστεύεσθον πιστευέσθων
Plural πιστεύεσθε πιστευέσθων, πιστευέσθωσαν
Infinitive πιστεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστευομενος πιστευομενου πιστευομενη πιστευομενης πιστευομενον πιστευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πιστεύσω πιστεύσεις πιστεύσει
Dual πιστεύσετον πιστεύσετον
Plural πιστεύσομεν πιστεύσετε πιστεύσουσιν*
OptativeSingular πιστεύσοιμι πιστεύσοις πιστεύσοι
Dual πιστεύσοιτον πιστευσοίτην
Plural πιστεύσοιμεν πιστεύσοιτε πιστεύσοιεν
Infinitive πιστεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστευσων πιστευσοντος πιστευσουσα πιστευσουσης πιστευσον πιστευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πιστεύσομαι πιστεύσει, πιστεύσῃ πιστεύσεται
Dual πιστεύσεσθον πιστεύσεσθον
Plural πιστευσόμεθα πιστεύσεσθε πιστεύσονται
OptativeSingular πιστευσοίμην πιστεύσοιο πιστεύσοιτο
Dual πιστεύσοισθον πιστευσοίσθην
Plural πιστευσοίμεθα πιστεύσοισθε πιστεύσοιντο
Infinitive πιστεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστευσομενος πιστευσομενου πιστευσομενη πιστευσομενης πιστευσομενον πιστευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπίστευον ἐπίστευες ἐπίστευεν*
Dual ἐπιστεύετον ἐπιστευέτην
Plural ἐπιστεύομεν ἐπιστεύετε ἐπίστευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστευόμην ἐπιστεύου ἐπιστεύετο
Dual ἐπιστεύεσθον ἐπιστευέσθην
Plural ἐπιστευόμεθα ἐπιστεύεσθε ἐπιστεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ πιστευέτω ἀποστραφῆναι ἀπὸ σκότουσ. ἐντέταλται γὰρ ἤδη εἰσ χεῖρασ σιδήρου, (Septuagint, Liber Iob 15:22)
  • μὴ πιστευέτω ὅτι ὑπομενεῖ, κενὰ γὰρ ἀποβήσεται αὐτῷ. (Septuagint, Liber Iob 15:31)
  • "ἐάν μέντοι ἐπιβουλεύων ἁλίσκηται, μηδ’ ἂν πάνυ πολλὰσ δέχωμαι ἐπιστολάσ, πιστευέτω φίλον με ἕξειν. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 69 2:3)
  • Καὶ ταῦτα ὅπωσ τισ ἐθέλει ὑπολαβὼν ἀπιστείτω ἢ πιστευέτω. (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 3 1:1)
  • τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ὅτῳ μὲν φίλον πιστεύειν πιστευέτω, ὅτῳ δὲ μὴ, χαιρέτω. (Aristides, Aelius, Orationes, 10:7)

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION