παρακέλευσις
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
παρακέλευσις
παρακέλευσεως
Structure:
παρακελευσι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- a calling out to, cheering on, exhorting, addressing
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἢ ἐκεῖνὰ σε μάλιστα εἰσ τὴν πίστιν ἐπεσπάσαντο, ἀκούοντα ὡσ Διομήδησ μὲν ἔτρωσε τὴν Ἀφροδίτην, εἶτα τὸν Ἄρη αὐτὸν Ἀθηνᾶσ παρακελεύσει, μετὰ μικρὸν δὲ αὐτοὶ συμπεσόντεσ οἱ θεοὶ ἐμονομάχουν ἀναμὶξ ἄρρενεσ καὶ θήλειαι, καὶ Ἀθηνᾶ μὲν Ἄρη καταγωνίζεται ἅτε καὶ προπεπονηκότα, οἶμαι, ἐκ τοῦ τραύματοσ ὃ παρὰ τοῦ Διομήδουσ εἰλήφει, Λητοῖ δ’ ἀντέστη σῶκοσ ἐριούνιοσ Ἑρμῆσ; (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 40:7)
- δεξαμένου δὲ τοῦ βαράθρου τὸν ἵππον, ἄχρι μέν τινοσ ἐπειρᾶτο πληγῇ καὶ παρακελεύσει χρώμενοσ ἐξελαύνειν, ὡσ δ’ ἦν ἀμήχανον, ἐάσασ τὸν ἵππον ἑαυτὸν ἔσῳζεν. (Plutarch, chapter 18 4:2)
- τί οὖν πρέπει ἀνδρὶ πένητι εὐεργέτῃ δεομένῳ ἄγειν σχολὴν ἐπὶ τῇ ὑμετέρᾳ παρακελεύσει; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 185:3)
- οἱ μὲν δὴ χαίροντεσ ἐπὶ τῇ παρακελεύσει τοῦ πατρὸσ ἀπῄεσαν καὶ προσελθόντεσ τῷ βασιλεῖ ἀναδέχονται τὸν ἀγῶνα, κἀκεῖνοσ συγκαλέσασ τὴν βουλὴν καὶ πολλοὺσ ἐπαίνουσ τῶν νεανίσκων διαθέμενοσ ἀποστέλλει πρέσβεισ πρὸσ τὸν Ἀλβανὸν τοὺσ δηλώσοντασ, ὅτι δέχονται Ῥωμαῖοι τὴν αἱρ́εσιν καὶ παρέξονται τοὺσ Ὁρατίουσ διαγωνιουμένουσ ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 17 8:1)
- Καὶ ὁ Σύλλασ αὐτοῖσ ὧδε ἔχουσιν ἐπικείμενοσ ἀπαύστωσ, καὶ τῶν ἰδίων τὸ ἀεὶ πονοῦν ἐναλλάσσων, ἑτέρουσ ἐφ’ ἑτέροισ ἀκμῆτασ ἐπῆγε σὺν κλίμαξι καὶ βοῇ καὶ παρακελεύσει, προτρέπων ἅμα καὶ ἀπειλῶν καὶ παρακαλῶν ὡσ ἐν τῷδε τῷ βραχεῖ τοῦ παντὸσ αὐτοῖσ κριθησομένου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 10:1)
Synonyms
-
a calling out to
