Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 106:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:)

ἢ ποίοισ ἂν λόγοισ χρησάμενοσ βέλτιον ἂν παρακελεύσαιτο; ἀλλ’ ἐν ταῖσ πανηγύρεσιν; ἀλλ’ αὐτὴ τούτων ἡγεμών. ἀλλ’ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ καὶ τῇ τῶν κατὰ τὴν πόλιν διοικήσει; καὶ τίσ δήμων αὐτὸσ ὀξύτεροσ καὶ πραότεροσ, ἢ τίνεσ δημαγωγοὶ μᾶλλον ἄξιοι θαυμάσαι; ἀλλ’ ἐν τῇ τῶν λόγων ἀσκήσει καὶ τῆσ λοιπῆσ σοφίασ; ἀλλ’ ἔτι καὶ νῦν ἐνταῦθα πάντεσ συνέρχονται· καὶ τὰ γένη τῶν φιλοσόφων οὐ τέθνηκε τῇ τῆσ πόλεωσ ἀγαθῇ τύχῃ, χωρὶσ τοῦ καὶ τοὺσ ὅπου δὴ γῆσ ἀναγκαίωσ ἔχειν ἅμα τῶν τε λόγων καὶ τῶν Ἀθηναίων μεμνῆσθαι, καὶ μηδέποτε ἐκβαλεῖν ἂν ἐκ τῆσ ψυχῆσ τὸ εἴδωλον, ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τοῖσ λόγοισ ἐμβλέποντασ. καὶ γάρ τοι πᾶσι μὲν ἀνθρώποισ οὕτωσ αἰδέσιμον τοὔνομα καὶ τοὔδαφοσ τῆσ πόλεωσ ὡσ οὐδὲν ἄλλο ἓν καὶ τὸ αὐτὸ καὶ οὔτ’ ἰδιῶται οὔτε βασιλεῖσ μικρὰ ἄττα ἐτίμησαν, ἀλλ’ οὕτωσ ὥστ’ αὐτοὺσ ἀγάλλεσθαι ταῖσ ὑπερβολαῖσ τῶν τιμῶν αἷσ ἐπεδείκνυντο. φανερὰ δὲ καὶ ἡ παρ’ αὐτῶν τῶν θεῶν εὔνοια καὶ ψῆφοσ καὶ διὰ τοῦ κοινοῦ μάντεωσ καὶ ἐξηγητοῦ τοῦ πατρῴου τῇ πόλει, θύειν τε ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τὴν προηροσίαν κελευόντων καὶ μητρόπολιν τῶν καρπῶν αὐτὴν ἐπονομαζόντων, ἔτι δὲ στεφανηφορεῖν ἀξιούντων, ὡσ διὰ βίου νικῶσαν. ἀετόν τε ἐν νεφέλαισ αὐτὴν ὁ θεὸσ καλεῖ πρὸσ τἄλλα πολίσματα. μόνῃ δ’, ὡσ ἐοίκε, ταύτῃ πόλεων δύο τἀναντία συμβέβηκε· πλεῖστά τε γὰρ καὶ κάλλιστ’ ἀνθρώποισ εἴρηται περὶ ταύτησ καὶ οὐκ ἔστιν ἥτισ ἐλαττόνων τετύχηκε. πρὸ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων τεθαύμασται, ἄξιον δ’ αὑτῆσ οὐδὲν ἤκουσε. πρότερον μὲν οὖν ἠγάμην ἀκούων τὸ τῆσ σοφίασ πρυτανεῖον καὶ τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ ἑστίαν καὶ τὸ ἔρεισμα καὶ ὅσα τοιαῦτα εἰσ τὴν πόλιν ᾔδετο, νῦν δέ μοι δοκεῖ πάντα ταῦτα εἴσω πίπτειν. ἀλλ’ εἴ τινα χρὴ πόλιν θεῶν ὕπαρχον ἢ συγγενῆ προσειπεῖν ἢ τῆσ φύσεωσ τῆσ ἀνθρωπείασ εἰκόνα καὶ ὁρ́ον, ἥδ’ ἄν μοι δοκεῖ δικαίωσ κληθῆναι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION