Sense

1. without joints, not articulated
2. without strength, nerveless
3. inarticulate

Examples

• ὅταν ἀνῇ νόσος μανίας, ἄναρθρός εἰμι κἀσθενῶ μέλη. (Euripides, episode 1:13)
• ἀντίρροπός ἐστι περὶ τὰς πτώσεις, ποικίλη περὶ τοὺς σχηματισμούς, ὀλιγοσύνδεσμος, ἄναρθρος, ἐν πολλοῖς ὑπεροπτικὴ τῆς ἀκολουθίας, ἥκιστ ἀνθηρά, μεγαλόφρων, αὐθέκαστος, ἀκόμψευτος, τὸν ἀρχαϊσμὸν καὶ τὸν πίνον ἔχουσα κάλλος. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2211)
• νῦν δ ὧδ ἄναρθρος καὶ κατερρακωμένος τυφλῆς ὑπ ἄτης ἐκπεπόρθημαι τάλας, ὁ τῆς ἀρίστης μητρὸς ὠνομασμένος, ὁ τοῦ κατ ἄστρα Ζηνὸς αὐδηθεὶς γόνος. (Sophocles, Trachiniae, episode 1:9)

Similar forms

• ἄναρθρα (4)
• ἄναρθρος (2)
• ἀνάρθρους (2)
• ἄναρθρός (1)
• ἄναρθροι (1)
• ἀνάρθρου (1)
• ἄναρθρον (1)
• ἀνάρθροις (1)
• ἄναρθρά? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.