Ancient Greek-English Dictionary Language

παράδοξος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράδοξος

Structure: παραδοξ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: do/ca

Sense

  1. contrary to expectation, strange, incredible

Examples

  • δηλοῦσι δὲ μάλιστα τὴν δεινότητα τῆσ εὑρέσεωσ αὐτοῦ οἵ τε ἀμάρτυροι τῶν λόγων καὶ οἱ περὶ τὰσ παραδόξουσ συνταχθέντεσ ὑποθέσεισ, ἐν οἷσ πλεῖστα καὶ κάλλιστα ἐνθυμήματα λέγει καὶ τὰ πάνυ δοκοῦντα τοῖσ ἄλλοισ ἄπορα εἶναι καὶ ἀδύνατα εὔπορα καὶ δυνατὰ φαίνεσθαι ποιεῖ, κριτικὸσ ὧν δεῖ λέγειν καὶ ὅτε μὴ πᾶσιν ἐξῆν χρῆσθαι τοῖσ εὑρεθεῖσι, τῶν κρατίστων δὲ καὶ κυριωτάτων ἐκλεκτικόσ, εἰ μὴ καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων ῥητόρων, οὐδενόσ γε ἧττον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:4)
  • "εἰ δὲ μή, ἀλλὰ κἂν τούτων γε τῶν μειρακίων ἕνεκα εἰσ ἄλλον τινὰ καιρὸν ὑπερβάλλεσθε τὰσ παραδόξουσ ταύτασ καὶ φοβερὰσ διηγήσεισ, μή πωσ λάθωσιν ἡμῖν ἐμπλησθέντεσ δειμάτων καὶ ἀλλοκότων μυθολογημάτων. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 29:2)
  • θαυμαστὰσ καὶ παραδόξουσ περιπετείασ λαβόντα τοιούτου τέλουσ ἔτυχεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 22 15:1)
  • οἱᾶ δὲ φιλεῖ γίνεσθαι περὶ τὰσ παραδόξουσ φωνάσ τε καὶ ὄψεισ, πολλὴ ταῖσ παρούσαισ ἐνέπιπτεν ἀπιστία, μή ποτ’ οὐ τὸ ξόανον εἰή τὸ φθεγξάμενον, ἀνθρωπίνη δέ τισ φωνή· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 56 4:1)
  • ὁμόνοιαν τοίνυν πάντεσ μὲν ἐπῄνεσαν ἀεὶ καὶ λέγοντεσ καὶ γράφοντεσ, καὶ μεστὰ τῶν ἐγκωμίων αὐτῆσ ἐστι καὶ τὰ ποιήματα καὶ τὰ τῶν φιλοσόφων συγγράμματα, καὶ ὅσοι τὰσ ἱστορίασ ἐξέδοσαν ἐπὶ παραδείγματι αὐτῶν τῶν ἔργων ἀπέδειξαν αὐτὴν μέγιστον οὖσαν τῶν ἀνθρωπείων ἀγαθῶν, καὶ πολλοὶ τολμήσαντεσ ἤδη τῶν σοφιστῶν παραδόξουσ εἰπεῖν λόγουσ μόνον τοῦτον οὐκ ἐπενοήθησαν ἐξενεγκεῖν, ὡσ οὐ καλὸν ἡ ὁμόνοια καὶ σωτήριόν ἐστιν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 18:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION