Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁμόνοιαν τοίνυν πάντεσ μὲν ἐπῄνεσαν ἀεὶ καὶ λέγοντεσ καὶ γράφοντεσ, καὶ μεστὰ τῶν ἐγκωμίων αὐτῆσ ἐστι καὶ τὰ ποιήματα καὶ τὰ τῶν φιλοσόφων συγγράμματα, καὶ ὅσοι τὰσ ἱστορίασ ἐξέδοσαν ἐπὶ παραδείγματι αὐτῶν τῶν ἔργων ἀπέδειξαν αὐτὴν μέγιστον οὖσαν τῶν ἀνθρωπείων ἀγαθῶν, καὶ πολλοὶ τολμήσαντεσ ἤδη τῶν σοφιστῶν παραδόξουσ εἰπεῖν λόγουσ μόνον τοῦτον οὐκ ἐπενοήθησαν ἐξενεγκεῖν, ὡσ οὐ καλὸν ἡ ὁμόνοια καὶ σωτήριόν ἐστιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 18:1)
ὁ γὰρ δεύτεροσ Πτολεμαῖοσ, περί τε τὴν τῶν ἐλεφάντων κυνηγίαν φιλοτιμηθεὶσ καὶ τοῖσ τὰσ παραδόξουσ θήρασ τῶν ἀλκιμωτάτων ζῴων ποιουμένοισ μεγάλασ ἀπονέμων δωρεάσ, πολλὰ δὲ χρήματα δαπανήσασ εἰσ ταύτην τὴν ἐπιθυμίαν, ἐλέφαντάσ τε συχνοὺσ πολεμιστὰσ περιεποιήσατο καὶ τῶν ἄλλων ζῴων ἀθεωρήτουσ καὶ παραδόξουσ φύσεισ ἐποίησεν εἰσ γνῶσιν ἐλθεῖν τοῖσ Ἕλλησι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 36 3:1)
ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων τὸν λόγον καὶ τὸν τρόπον τῆσ ἐπιβουλῆσ μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι κομίζει μεθ’ ἑαυτῆσ πολλὰσ καὶ παραδόξουσ δυνάμεισ φαρμάκων εὑρημένασ ὑπό τε τῆσ μητρὸσ Ἑκάτησ καὶ τῆσ ἀδελφῆσ Κίρκησ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 50 6:1)
οἱ δὲ καταπεπλευκότεσ ἀπήγγελλον ἀμπώτεισ τε καὶ πλήμασ παραδόξουσ γίνεσθαι κατὰ τὸν Ὠκεανὸν καὶ κατὰ μὲν τὰσ ἀμπώτεισ νήσουσ τε ὁρᾶσθαι πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἐπ’ ἄκρασ τῆσ παραθαλαττίου χώρασ, κατὰ δὲ τὰσ πλήμασ ἅπαντασ τοὺσ προειρημένουσ τόπουσ κατακλύζεσθαι, πολλοῦ καὶ βιαίου ῥεύματοσ φερομένου πρὸσ τὴν χέρσον, τῆσ δ’ ἐπιφανείασ ἀφρῷ πολλῷ λευκαινομένησ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 106 8:1)
εὐθὺσ οὖν οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ ἀπηλλάγησαν, ὁ δὲ Λεωνίδησ μετὰ τῶν πολιτῶν ἡρωικὰσ πράξεισ καὶ παραδόξουσ ἐπετελέσατο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 9 3:1)
ἔδοξεν οὖν τῷ συνεδρίῳ πέμπειν τὸν Τιμολέοντα καὶ πρὸσ τὸ κατορθῶσαι τὴν πρᾶξιν ξένασ τινὰσ καὶ παραδόξουσ αἱρέσεισ αὐτῷ προέθηκαν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 65 9:1)
θαυμαστὰσ καὶ παραδόξουσ περιπετείασ λαβόντα τοιούτου τέλουσ ἔτυχεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 22 15:1)
οἱᾶ δὲ φιλεῖ γίνεσθαι περὶ τὰσ παραδόξουσ φωνάσ τε καὶ ὄψεισ, πολλὴ ταῖσ παρούσαισ ἐνέπιπτεν ἀπιστία, μή ποτ’ οὐ τὸ ξόανον εἰή τὸ φθεγξάμενον, ἀνθρωπίνη δέ τισ φωνή·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 56 4:1)
δηλοῦσι δὲ μάλιστα τὴν δεινότητα τῆσ εὑρέσεωσ αὐτοῦ οἵ τε ἀμάρτυροι τῶν λόγων καὶ οἱ περὶ τὰσ παραδόξουσ συνταχθέντεσ ὑποθέσεισ, ἐν οἷσ πλεῖστα καὶ κάλλιστα ἐνθυμήματα λέγει καὶ τὰ πάνυ δοκοῦντα τοῖσ ἄλλοισ ἄπορα εἶναι καὶ ἀδύνατα εὔπορα καὶ δυνατὰ φαίνεσθαι ποιεῖ, κριτικὸσ ὧν δεῖ λέγειν καὶ ὅτε μὴ πᾶσιν ἐξῆν χρῆσθαι τοῖσ εὑρεθεῖσι, τῶν κρατίστων δὲ καὶ κυριωτάτων ἐκλεκτικόσ, εἰ μὴ καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων ῥητόρων, οὐδενόσ γε ἧττον.
(디오니시오스, chapter 15 1:4)
"εἰ δὲ μή, ἀλλὰ κἂν τούτων γε τῶν μειρακίων ἕνεκα εἰσ ἄλλον τινὰ καιρὸν ὑπερβάλλεσθε τὰσ παραδόξουσ ταύτασ καὶ φοβερὰσ διηγήσεισ, μή πωσ λάθωσιν ἡμῖν ἐμπλησθέντεσ δειμάτων καὶ ἀλλοκότων μυθολογημάτων.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 29:2)
ἐροῦμεν ὡσ εἰσ Ἰταλίαν ἐμβαλόντεσ Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντεσ τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰσ μέγαν μὲν φόβον ἐκείνουσ ἤγαγον περὶ σφῶν καὶ τοῦ τῆσ πατρίδοσ ἐδάφουσ, μεγάλασ δ’ ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξουσ ἐλπίδασ, ὡσ καὶ τῆσ Ῥώμησ αὐτῆσ ἐξ ἐφόδου κρατήσοντεσ.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 2 2:1)
ὥστε μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν τοῖσ μειρακίοισ τοῖσ ἐν ταῖσ διατριβαῖσ καὶ τοῖσ περιπάτοισ πρὸσ τὰσ παραδόξουσ ἐπιχειρήσεισ, ὅταν ἢ Θερσίτου λέγειν ἐγκώμιον ἢ Πηνελόπησ πρόθωνται ψόγον ἤ τινοσ ἑτέρου τῶν τοιούτων.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 26b 5:1)
καὶ χωρὶσ τῆσ ἰδίασ ἀστοχίασ καὶ τοῖσ νέοισ τοιοῦτον ἐντετόκασι ζῆλον, ὥστε τῶν μὲν ἠθικῶν καὶ πραγματικῶν λόγων μηδὲ τὴν τυχοῦσαν ἐπίνοιαν ποιεῖσθαι συμβαίνει, δι’ ὧν ὄνησισ τοῖσ φιλοσοφοῦσι, περὶ δὲ τὰσ ἀνωφελεῖσ καὶ παραδόξουσ εὑρεσιλογίασ κενοδοξοῦντεσ κατατρίβουσι τοὺσ βίουσ.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 26c 4:1)
ἑπτακαίδεκα γὰρ ἔτη μείνασ ἐν τοῖσ ὑπαίθροισ πλεῖστά τ’ ἔθνη καὶ βάρβαρα διεξελθὼν καὶ πλείστοισ ἀνδράσιν ἀλλοφύλοισ καὶ ἑτερογλώττοισ χρησάμενοσ συνεργοῖσ πρὸσ ἀπηλπισμένασ καὶ παραδόξουσ ἐπιβολάσ, ὑπ’ οὐθενὸσ οὔτ’ ἐπεβουλεύθη τὸ παράπαν οὔτ’ ἐγκατελείφθη τῶν ἅπαξ αὐτῷ κοινωνησάντων καὶ δόντων ἑαυτοὺσ εἰσ χεῖρασ.
(폴리비오스, Histories, book 23, chapter 13 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION