ὀφειλέτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὀφειλέτης
ὀφειλέτου
Structure:
ὀφειλετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- debtor
- (New Testament) sinner
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα ὀκτὼ ἐφ’ οὓσ ἔπεσεν ὁ πύργοσ ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούσ, δοκεῖτε ὅτι αὐτοὶ ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ κατοικοῦντασ Ιἐρουσαλήμ; (, chapter 3 630:1)
- ηὐδόκησαν γάρ, καὶ ὀφειλέται εἰσὶν αὐτῶν· (PROS RWMAIOUS, chapter 11 138:1)
- εἰ τοίνυν τοῖσ μηδενὸσ δεομένοισ θεοῖσ τοσούτων ἐσμὲν ὀφειλέται, καὶ πάντων ἀναγκαιότατοσ οὗτοσ ἔρανοσ, πόσον τι χρὴ τοῦτ’ εἶναι τοῖσ πάντων δεομένοισ ἀνθρώποισ; (Aristides, Aelius, Orationes, 54:2)
- τρισσοῖσ φίλοισ γὰρ εἷσ ἀγών, δίκη μία, ἢ ζῆν ἅπασιν ἢ ‐ θανεῖν ὀφείλεται. (Euripides, episode, anapests 7:17)
- βροτοῖσ ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται , κοὐκ ἔστιν αὐτῶν ὅστισ ἐξεπίσταται τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 11 7:3)
- "καὶ ἡμῖν ἀντίστροφοσ ὀφείλεται τῆσ παρούσησ νέμεσισ εὐπραξίασ, εὔχομαι ταύτην ὑπέρ τε πόλεωσ καὶ στρατοῦ Ῥωμαίων εἰσ ἐμαυτὸν ἐλαχίστῳ κακῷ τελευτῆσαι. (Plutarch, Camillus, chapter 5 6:2)
- τῷ μὲν γὰρ ὀφείλεται, τὸν δ’ ἀποδοῦναι δεῖ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 153:4)
- πᾶσιν γὰρ ἡμῖν τοῦτ’ ὀφείλεται παθεῖν. (Sophocles, episode 3:3)
