헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οὔτε φύσει πρὸσ ἀνδρὸσ σώφρονοσ προχείρωσ ἐθέλειν αἰτιᾶσθαι καὶ ὁντιναοῦν τῶν πολιτῶν, Νικίᾳ τε εἰσ εὔνοιαν πλείων μερὶσ παρὰ πάντων ἡμῶν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων, ἂν τὰ δίκαια ποιῶμεν, ὀφείλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 1:2)
εἰ δέ τοι καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ῥήτορασ, ἀλλ’ οὐ πρόσ γε τοὺσ ἀρίστουσ τῶν Ἑλλήνων, οὐδ’ οἷσ μέγιστα ἀντὶ μεγίστων ὀφείλεται, καὶ οὐ μόνον παρὰ τῶν κατ’ ἐκείνουσ ἢ μετ’ ἐκείνουσ εὐθὺσ γενομένων, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν ὕστερον ὡσ εἰπεῖν ἁπάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 179:3)
εἰ τοίνυν τοῖσ μηδενὸσ δεομένοισ θεοῖσ τοσούτων ἐσμὲν ὀφειλέται, καὶ πάντων ἀναγκαιότατοσ οὗτοσ ἔρανοσ, πόσον τι χρὴ τοῦτ’ εἶναι τοῖσ πάντων δεομένοισ ἀνθρώποισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 54:2)
τῷ μὲν γὰρ ὀφείλεται, τὸν δ’ ἀποδοῦναι δεῖ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 153:4)
οἷσ δ’ ὀφείλεται, ἐξουσία ἀφεῖναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 159:2)
τοῖσ μὲν οὖν πλείστοισ φαίνεται ὅτι οἳ μὲν ὀφείλουσι τοῖσ δὲ ὀφείλεται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 71:1)
τῆσ δὲ τιμωρίασ τὸν Νεμέτορα ποιεῖ κύριον εἰπών, ὡσ τῷ δράσαντι δεινὰ τὸ ἀντιπαθεῖν οὐ πρὸσ ἄλλου τινὸσ μᾶλλον ἢ τοῦ πεπονθότοσ ὀφείλεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 81 3:3)
τοῖσ μὲν ὑμετέροισ πατράσι καὶ ἀδελφοῖσ καὶ ὅλαισ ταῖσ πόλεσιν ὑμῶν ἅπαντα τὰ δεινὰ ὀφείλεται παθεῖν, ὅτι πόλεμον ἀντὶ φιλίασ οὔτε ἀναγκαῖον οὔτε καλὸν ἀνείλοντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 35 4:1)
ἀποθανεῖν μὲν γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποισ ὀφείλεται, κακοῖσ τε καὶ ἀγαθοῖσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 9 9:3)
θυγατέρεσ ἐπίγαμοι φροντίδοσ οὐ μικρᾶσ δεόμεναι τοῖσ ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων, οἷσ ὀφείλεται τὰ δίκαια φύσεωσ προγόνων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 40 10:1)
καὶ πρὸσ τοῦτο δὲ τὸ πρόσωπον ὀφείλεται παραχώρησισ, εὐπείθεια, εὐφημία, μηδέποτ’ ἀντιποιήσασθαί τινοσ πρὸσ [ἑ]αὐτὸν τῶν ἀπροαιρέτων, ἀλλ’ ἡδέωσ ἐκεῖνα προίεσθαι, ἵν’ ἐν τοῖσ προαιρετικοῖσ πλέον ἔχῃσ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τὰ καθήκοντα ἔστιν εὑρίσκειν. 8:1)
τρισσοῖσ φίλοισ γὰρ εἷσ ἀγών, δίκη μία, ἢ ζῆν ἅπασιν ἢ ‐ θανεῖν ὀφείλεται.
(에우리피데스, episode, anapests 7:17)
τὸ γὰρ αὔθαδεσ οὐκ ἂν [εἰή] παρ’ αὐτοῖσ, εἰ τοῦτο πεισθεῖεν, ὅτι μὴ μόνοισ μηδ’ ἐξ ἀνάγκησ ἡ διαδοχὴ τῆσ βασιλείασ ὀφείλεται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 92:2)
ὅσοι δὲ τὸν δῆμον πολλὰ κἀγαθὰ εἰργασμένοι εἰσί, κακὸν δὲ μηδὲν πώποτε, ὀφείλεται δὲ αὐτοῖσ χάριν κομίσασθαι παρ’ ὑμῶν μᾶλλον ἢ δοῦναι δίκην τῶν πεπραγμένων, οὐκ ἄξιον τὰσ κατὰ τούτων ἀποδέχεσθαι διαβολάσ, οὐδ’ ἐὰν πάντεσ οἱ τὰ τῆσ πόλεωσ πράττοντεσ ὀλιγαρχικοὺσ αὐτοὺσ φάσκωσιν εἶναι.
(리시아스, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία 14:2)
ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα ὀκτὼ ἐφ’ οὓσ ἔπεσεν ὁ πύργοσ ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούσ, δοκεῖτε ὅτι αὐτοὶ ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ κατοικοῦντασ Ιἐρουσαλήμ;
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 630:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION