ὀξύτης
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὀξύτης
ὀξύτητος
Structure:
ὀξυτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- (of angles) sharpness, pointedness
- (of senses) sharpness, (of sound) highness, intensity
- (of taste, plural) pungency, acidity
- (of sight) acuity
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ θυρεοὺσ δὲ φέρουσιν, οὐχ οὕσπερ ἐσ τὰσ μάχασ, ἀλλὰ τῷ βάρει κουφοτέρουσ, ἅτε ἐπ̓ ὀξύτητι καὶ κάλλει τὰσ μελέτασ ποιούμενοι, καὶ ἐσ ἡδονὴν πεποικιλμένουσ· (Arrian, chapter 34 7:1)
- τοῦ δὲ πολέμου καὶ τῆσ στρατηγίασ αὑτοῦ τὸ μὲν τόλμησ ὀξύτητι, τὸ δὲ βουλεύμασι χρηστοῖσ, τὸ δὲ φίλων ἐκθύμοισ ὑπηρεσίαισ, τὸ δὲ τῷ παρὰ τὰ δεινὰ θαρρεῖν καὶ χρῆσθαι λογισμοῖσ ἀραρόσιν ὁρῶν διαπεπραγμένον, οὐκ ἔχω τῇ λεγομένῃ τοῦ ἀνδρὸσ εὐτυχίᾳ λαμπρὸν ἀποδοῦναι καὶ διάσημον ἔργον οἱο͂ν ἑτέρων στρατηγῶν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 12 1:2)
- "εἴθ’ ἁρμονίασ χρὴ καλεῖν, ὧν ἐπιτάσει καὶ ὑφέσει τρεπομένων κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον αἱ λοιπαὶ βαρύτητέσ εἰσι καὶ ὀξύτητεσ ἆρ’ οὐχὶ πολλῶν, μᾶλλον δ’ ἀπείρων διαστημάτων ὄντων, τὰ μελῳδούμενα μόνα πέντ’ ἐστί, δίεσισ καὶ ἡμιτόνιον καὶ τόνοσ καὶ τριημιτόνιον καὶ δίτονον, ἄλλο δ’ οὐδὲν οὔτε μικρότερον οὔτε μεῖζον ἐν φωναῖσ χωρίον ὀξύτητι καὶ βαρύτητι περατούμενον μελῳδητόν ἐστι; (Plutarch, De E apud Delphos, section 1011)
- "ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶσ τῷ αὐτῷ καθ’ Ἡράκλειτον οὐδὲ θνητῆσ οὐσίασ δὶσ ἅψασθαι κατὰ ἕξιν ἀλλ’ ὀξύτητι καὶ τάχει μεταβολῆσ σκίδνησι καὶ πάλιν συνάγει, μᾶλλον δ’ οὐδὲ πάλιν οὐδ’ ὕστερον ἀλλ’ ἅμα συνίσταται καὶ ἀπολείπει καὶ πρόσεισι καὶ ἄπεισι, ὅθεν οὐδ’ εἰσ τὸ εἶναι περαίνει τὸ γιγνόμενον αὐτῆσ τῷ μηδέποτε λήγειν μηδ’ ἵστασθαι τὴν γένεσιν, ἀλλ’ ἀπὸ σπέρματοσ ἀεὶ μεταβάλλουσαν ἔμβρυον ποιεῖν εἶτα βρέφοσ εἶτα παῖδα, μειράκιον ἐφεξῆσ, νεανίσκον, εἶτ’ ἄνδρα, πρεσβύτην, γέροντα, τὰσ πρώτασ φθείρουσαν γενέσεισ καὶ ἡλικίασ; (Plutarch, De E apud Delphos, section 183)
- ἐκεῖ δὲ τῶν περὶ Νορβανὸν ἐν τοῖσ Στενοῖσ λεγομένοισ καὶ περὶ τὸ Σύμβολον στρατοπεδευόντων, περιελθόντεσ αὐτοὺσ ἠνάγκασαν ἀποστῆναι καὶ προέσθαι τὰ χωρία, μικροῦ δὲ καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν λαβεῖν ἐδέησαν, ὑπολειπομένου διὰ νόσον Καίσαροσ, εἰ μὴ προσεβοήθησεν Ἀντώνιοσ ὀξύτητι θαυμαστῇ χρησάμενοσ, ὥστ’ ἀπιστεῖν τοὺσ περὶ Βροῦτον. (Plutarch, Brutus, chapter 38 1:3)
