Sense

1. a calling, call
2. a calling into court, legal summons, prosecution
3. an invitation
4. a name, appellation

Examples

• ὅτι ἐστὶν ἡμέρα κλήσεωσ ἀπολογουμένων ἐν ὄρεσιν Ἐφραίμ. ἀνάστητε καὶ ἀνάβητε εἰσ Σιὼν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν. (Septuagint, Liber Ieremiae 38:6)
• τί δ’ οὗτοσ ἐκείνου διαφέρει, καὶ περὶ τῆσ κλήσεωσ, ἐν τῷ Μαρκέλλου βίῳ γέγραπται. (Plutarch, chapter 11 8:2)
• τὸν πρὶν λαχόντα κλήσεωσ χρυσωνύμου, ὡσ τὸν θρόνον ἔχοντα Χριστοῦ κυρίου, Χριστοῦ δὲ μητρόσ, χριστοκηρύκων τύπουσ, καὶ τοῦ σοφουργοῦ Μιχαὴλ τὴν εἰκόνα. (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 106 3:1)
• οὐ μέντοι διέμεινάν γε ἀμφότεροι τῆσ ἀποικίασ ἡγεμόνεσ ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ στασιάσαντεσ, ἀλλ’ ὁ περιλειφθεὶσ αὐτῶν Ῥωμύλοσ ἀπολομένου θατέρου κατὰ τὴν μάχην οἰκιστὴσ γίνεται τῆσ πόλεωσ καὶ τοὔνομα αὐτῇ τῆσ ἰδίασ κλήσεωσ ἐπώνυμον τίθεται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 2 5:1)
• οἱ μὲν οὖν συναγωνιζόμενοι Μαρκίῳ ταύτην ἠξίουν καλεῖν τὴν ἀπὸ τῶν τιμημάτων ἐκκλησίαν ὑπολαμβάνοντεσ τάχα μὲν ἐπὶ τῆσ πρώτησ κλήσεωσ ὑπὸ τῶν ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα λόχων ἀπολυθήσεσθαι τὸν ἄνδρα, εἰ δὲ μή γ’ ὑπὸ τῆσ δευτέρασ ἢ τρίτησ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 59 14:1)

Similar forms

• κλῆσιν (31)
• κλήσεις (16)
• κλήσεως (16)
• κλήσει (15)
• κλῆσις (15)
• Κλήσωνος (5)
• κλήσεσι (3)
• κλήσεων (2)
• κλῇσον (2)
• κλῄσας (2)
• κλήσω (2)
• κλήσεσιν (2)
• κλῄσατε (1)
• κλησιν (1)
• κλῄσω (1)
• κλῂς (1)
• κλῆσίν (1)
• κλῄσωμεν (1)
• κλῆσισ· (1)
• κλῆσιν̓ (1)
• Κλησὼ (1)
• κλῇσαι (1)
• κλῄσουσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.