Sense

1. a calling, call
2. a calling into court, legal summons, prosecution
3. an invitation
4. a name, appellation

Examples

• εὐθὺσ οὖν Τιγελλίνῳ μὲν τῷ συνάρχοντι προσέταξεν ἀποθέσθαι τὸ ξίφοσ, ὑποδοχὰσ δὲ ποιούμενοσ ἐδείπνιζε τοὺσ ὑπατικοὺσ καὶ τοὺσ ἡγεμονικούσ, ἔτι τὸ Γάλβα προστιθεὶσ ὄνομα ταῖσ κλήσεσιν, ἔν τε τῷ στρατοπέδῳ πολλοὺσ παρεσκεύασε λέγειν ὡσ πεμπτέον ἐστὶ πρὸσ Γάλβαν αἰτουμένουσ ἔπαρχον εἰσαεὶ Νυμφίδιον ἄνευ συνάρχοντοσ. (Plutarch, Galba, chapter 8 2:1)
• "ἔπειτα δεῖ μὴ μεθ’ ὧν ἔτυχε βαδίζειν πρὸσ ἑτέρουσ ἐπὶ δεῖπνον, ἀλλὰ μάλιστα μὲν καλεῖν τοὺσ τοῦ δειπνίζοντοσ οἰκείουσ καὶ συνήθεισ, πρὸσ αὐτὸν ἐκεῖνον ἁμιλλώμενον καὶ προκαταλαμβάνοντα ταῖσ κλήσεσιν εἰ δὲ μή, τῶν ἰδίων φίλων οὓσ ἂν καὶ ἤθελεν αὐτὸσ ἑλέσθαι ὁ δειπνίζων, ἐπιεικὴσ ὢν ἐπιεικεῖσ, καὶ φιλόλογοσ φιλολόγουσ ὄντασ, ἢ δυνατοὺσ; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 16:7)

Similar forms

• κλῆσιν (31)
• κλήσεις (16)
• κλήσεως (16)
• κλήσει (15)
• κλῆσις (15)
• Κλήσωνος (5)
• κλήσεσι (3)
• κλήσεων (2)
• κλῇσον (2)
• κλῄσας (2)
• κλήσω (2)
• κλήσεσιν (2)
• κλῄσατε (1)
• κλησιν (1)
• κλῄσω (1)
• κλῂς (1)
• κλῆσίν (1)
• κλῄσωμεν (1)
• κλῆσισ· (1)
• κλῆσιν̓ (1)
• Κλησὼ (1)
• κλῇσαι (1)
• κλῄσουσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.