Ancient Greek-English Dictionary Language

κατατρέχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατατρέχω καταδραμοῦμαι κατέδραμον

Structure: κατα (Prefix) + τρέχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run down
  2. to run to land, to disembark in haste, to come to a haven in
  3. to overrun, ravage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατρέχω κατατρέχεις κατατρέχει
Dual κατατρέχετον κατατρέχετον
Plural κατατρέχομεν κατατρέχετε κατατρέχουσιν*
SubjunctiveSingular κατατρέχω κατατρέχῃς κατατρέχῃ
Dual κατατρέχητον κατατρέχητον
Plural κατατρέχωμεν κατατρέχητε κατατρέχωσιν*
OptativeSingular κατατρέχοιμι κατατρέχοις κατατρέχοι
Dual κατατρέχοιτον κατατρεχοίτην
Plural κατατρέχοιμεν κατατρέχοιτε κατατρέχοιεν
ImperativeSingular κατατρέχε κατατρεχέτω
Dual κατατρέχετον κατατρεχέτων
Plural κατατρέχετε κατατρεχόντων, κατατρεχέτωσαν
Infinitive κατατρέχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατρεχων κατατρεχοντος κατατρεχουσα κατατρεχουσης κατατρεχον κατατρεχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατρέχομαι κατατρέχει, κατατρέχῃ κατατρέχεται
Dual κατατρέχεσθον κατατρέχεσθον
Plural κατατρεχόμεθα κατατρέχεσθε κατατρέχονται
SubjunctiveSingular κατατρέχωμαι κατατρέχῃ κατατρέχηται
Dual κατατρέχησθον κατατρέχησθον
Plural κατατρεχώμεθα κατατρέχησθε κατατρέχωνται
OptativeSingular κατατρεχοίμην κατατρέχοιο κατατρέχοιτο
Dual κατατρέχοισθον κατατρεχοίσθην
Plural κατατρεχοίμεθα κατατρέχοισθε κατατρέχοιντο
ImperativeSingular κατατρέχου κατατρεχέσθω
Dual κατατρέχεσθον κατατρεχέσθων
Plural κατατρέχεσθε κατατρεχέσθων, κατατρεχέσθωσαν
Infinitive κατατρέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατρεχομενος κατατρεχομενου κατατρεχομενη κατατρεχομενης κατατρεχομενον κατατρεχομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "Φίλιπποσ, φησίν, ὁ Περσέωσ πατήρ ὅτε τὴν Ἀσίαν κατέτρεχεν ἀπορῶν τροφῶν τοῖσ στρατιώταισ παρὰ Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον οὐκ εἶχον, σῦκα ἔλαβε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 15 1:3)
  • Ὁ δ’ ἀποδρὰσ τῶν Ἀριστοβούλου παίδων Πομπήιον Ἀλέξανδροσ χρόνῳ συναγαγὼν χεῖρα συχνὴν βαρὺσ ἦν Ὑρκανῷ καὶ τὴν Ιοὐδαίαν κατέτρεχεν, ἐδόκει τε ἂν καταλῦσαι ταχέωσ αὐτόν, ὅσ γε ἤδη καὶ τὸ καταρριφθὲν ὑπὸ Πομπηίου τεῖχοσ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἀνακτίζειν ἐθάρρει προσελθών, εἰ μὴ Γαβίνιοσ εἰσ Συρίαν πεμφθεὶσ Σκαύρῳ διάδοχοσ τά τε ἄλλα γενναῖον ἀπέδειξεν ἑαυτὸν ἐν πολλοῖσ καὶ ἐπ’ Ἀλέξανδρον ὡρ́μησεν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 228:1)
  • καὶ προελθὼν μετὰ τῶν μαχιμωτάτων διεσκίδνα τε τοὺσ φρουροὺσ καὶ μέχρι τοῦ στρατοπέδου τῶν Ῥωμαίων κατέτρεχεν, καὶ τὰσ μὲν ἐπὶ τῶν χωμάτων δέρρεισ, αἷσ ὑπεσκήνουν, διέσπα, τοῖσ δὲ ἔργοισ ἐνέβαλλεν πῦρ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 254:1)
  • πρὸσ ὀρθίῳ δὲ τῇ λαγόνι δεδομημέναι πεπύκνωντο δεινῶσ ἐπ’ ἀλλήλαισ αἱ οἰκίαι, κρημνιζομένῃ τε ἡ πόλισ ἐοικυῖα κατέτρεχεν εἰσ ἑαυτὴν ἀπὸ τῆσ ὀξύτητοσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 9:1)
  • Ὡσ δ’ ἦν αὐτῷ καρτερὸν ἤδη τὸ σύνταγμα, τὰσ ἀνὰ τὴν ὀρεινὴν κώμασ κατέτρεχεν, ἀεὶ δὲ προσγινομένων πλειόνων ἐθάρρει καταβαίνειν εἰσ τὰ χθαμαλώτερα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 576:1)

Synonyms

  1. to run down

  2. to overrun

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION