Ancient Greek-English Dictionary Language

κατατρέχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατατρέχω καταδραμοῦμαι κατέδραμον

Structure: κατα (Prefix) + τρέχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run down
  2. to run to land, to disembark in haste, to come to a haven in
  3. to overrun, ravage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατρέχω κατατρέχεις κατατρέχει
Dual κατατρέχετον κατατρέχετον
Plural κατατρέχομεν κατατρέχετε κατατρέχουσιν*
SubjunctiveSingular κατατρέχω κατατρέχῃς κατατρέχῃ
Dual κατατρέχητον κατατρέχητον
Plural κατατρέχωμεν κατατρέχητε κατατρέχωσιν*
OptativeSingular κατατρέχοιμι κατατρέχοις κατατρέχοι
Dual κατατρέχοιτον κατατρεχοίτην
Plural κατατρέχοιμεν κατατρέχοιτε κατατρέχοιεν
ImperativeSingular κατατρέχε κατατρεχέτω
Dual κατατρέχετον κατατρεχέτων
Plural κατατρέχετε κατατρεχόντων, κατατρεχέτωσαν
Infinitive κατατρέχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατρεχων κατατρεχοντος κατατρεχουσα κατατρεχουσης κατατρεχον κατατρεχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατρέχομαι κατατρέχει, κατατρέχῃ κατατρέχεται
Dual κατατρέχεσθον κατατρέχεσθον
Plural κατατρεχόμεθα κατατρέχεσθε κατατρέχονται
SubjunctiveSingular κατατρέχωμαι κατατρέχῃ κατατρέχηται
Dual κατατρέχησθον κατατρέχησθον
Plural κατατρεχώμεθα κατατρέχησθε κατατρέχωνται
OptativeSingular κατατρεχοίμην κατατρέχοιο κατατρέχοιτο
Dual κατατρέχοισθον κατατρεχοίσθην
Plural κατατρεχοίμεθα κατατρέχοισθε κατατρέχοιντο
ImperativeSingular κατατρέχου κατατρεχέσθω
Dual κατατρέχεσθον κατατρεχέσθων
Plural κατατρέχεσθε κατατρεχέσθων, κατατρεχέσθωσαν
Infinitive κατατρέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατρεχομενος κατατρεχομενου κατατρεχομενη κατατρεχομενης κατατρεχομενον κατατρεχομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμεῖσ δὲ πολὺ ὠμοτέρου λῃστοῦ μνήμην ποιησόμεθα, ὅσῳ μὴ ἐν ὕλαισ καὶ ἐν ὄρεσιν, ἀλλ’ ἐν πόλεσιν οὗτοσ ἐλῄστευεν, οὐ Μυσίαν μόνην οὐδὲ τὴν Ἴδην κατατρέχων οὐδὲ ὀλίγα τῆσ Ἀσίασ μέρη τὰ ἐρημότερα λεηλατῶν, ἀλλὰ πᾶσαν ὡσ εἰπεῖν τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἐμπλήσασ τῆσ λῃστείασ τῆσ αὑτοῦ. (Lucian, Alexander, (no name) 2:4)
  • τῆσ μέθησ δὲ κατατρέχων ὁ ποιητὴσ τὸν τηλικοῦτον Κύκλωπα ὑπὸ μικροῦ σώματοσ διὰ ταύτην ἀπολλύμενον παρίστησι καὶ Εὐρυτίωνα τὸν Κένταυρον τούσ τε παρὰ Κίρκῃ λέοντασ ποιεῖ καὶ λύκουσ ταῖσ ἡδοναῖσ ἐπακολουθήσαντασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 1:3)
  • ἐπεὶ δὲ τὴν Τένεδον κατατρέχων ἐδίωκε τὴν ἀδελφὴν τοῦ Τένου καλὴν οὖσαν ἀπαντήσασ θ’ ὁ Τένησ ἠμύνετο πρὸ τῆσ ἀδελφῆσ, καὶ ἡ μὲν ἐξέφυγεν ὁ δὲ Τένησ ἀνῃρέθη· (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 28 1:2)
  • οἶδα ἐγὼ πρεσβύτερον ἄνθρωπον ἐμοῦ τὸν νῦν ἐπὶ τοῦ σίτου ὄντα ἐν Ῥώμῃ, ὅτε ταύτῃ παρῆγεν ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἀναστρέφων, οἱᾶ εἶπέν μοι, κατατρέχων τοῦ προτέρου ἑαυτοῦ βίου καὶ περὶ τῶν ἑξῆσ ἐπαγγελλόμενοσ, ὅτι ἄλλο οὐδὲν ἀναβὰσ σπουδάσει ἢ ἐν ἡσυχίᾳ καὶ ἀταραξίᾳ διεξαγαγεῖν τὸ λοιπὸν τοῦ βίου· (Epictetus, Works, book 1, 2:1)
  • ἐτιμωρήσατο μέντοι τοὺσ Ἄραβασ αὖθισ ἀεὶ τὴν χώραν κατατρέχων, ὡσ ἀνακαλέσασθαι τὴν μίαν αὐτοῖσ νίκην πολλάκισ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 530:4)

Synonyms

  1. to run down

  2. to overrun

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION