Ancient Greek-English Dictionary Language

κατατείνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατατείνω κατατενῶ κατέτεινα κατατέτακα

Structure: κατα (Prefix) + τείν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to stretch or draw tight, to draw the, taut
  2. to stretch so as to torture
  3. to stretch or draw in a straight line
  4. to hold tight down
  5. to stretch oneself
  6. to extend or run straight towards, to extend
  7. to strive against, strive earnestly, be vehement, with all one's might

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατείνω κατατείνεις κατατείνει
Dual κατατείνετον κατατείνετον
Plural κατατείνομεν κατατείνετε κατατείνουσιν*
SubjunctiveSingular κατατείνω κατατείνῃς κατατείνῃ
Dual κατατείνητον κατατείνητον
Plural κατατείνωμεν κατατείνητε κατατείνωσιν*
OptativeSingular κατατείνοιμι κατατείνοις κατατείνοι
Dual κατατείνοιτον κατατεινοίτην
Plural κατατείνοιμεν κατατείνοιτε κατατείνοιεν
ImperativeSingular κατατείνε κατατεινέτω
Dual κατατείνετον κατατεινέτων
Plural κατατείνετε κατατεινόντων, κατατεινέτωσαν
Infinitive κατατείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατεινων κατατεινοντος κατατεινουσα κατατεινουσης κατατεινον κατατεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατείνομαι κατατείνει, κατατείνῃ κατατείνεται
Dual κατατείνεσθον κατατείνεσθον
Plural κατατεινόμεθα κατατείνεσθε κατατείνονται
SubjunctiveSingular κατατείνωμαι κατατείνῃ κατατείνηται
Dual κατατείνησθον κατατείνησθον
Plural κατατεινώμεθα κατατείνησθε κατατείνωνται
OptativeSingular κατατεινοίμην κατατείνοιο κατατείνοιτο
Dual κατατείνοισθον κατατεινοίσθην
Plural κατατεινοίμεθα κατατείνοισθε κατατείνοιντο
ImperativeSingular κατατείνου κατατεινέσθω
Dual κατατείνεσθον κατατεινέσθων
Plural κατατείνεσθε κατατεινέσθων, κατατεινέσθωσαν
Infinitive κατατείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατεινομενος κατατεινομενου κατατεινομενη κατατεινομενης κατατεινομενον κατατεινομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέτεινα κατέτεινας κατέτεινεν*
Dual κατετείνατον κατετεινάτην
Plural κατετείναμεν κατετείνατε κατέτειναν
SubjunctiveSingular κατατείνω κατατείνῃς κατατείνῃ
Dual κατατείνητον κατατείνητον
Plural κατατείνωμεν κατατείνητε κατατείνωσιν*
OptativeSingular κατατείναιμι κατατείναις κατατείναι
Dual κατατείναιτον κατατειναίτην
Plural κατατείναιμεν κατατείναιτε κατατείναιεν
ImperativeSingular κατατείνον κατατεινάτω
Dual κατατείνατον κατατεινάτων
Plural κατατείνατε κατατεινάντων
Infinitive κατατείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατεινᾱς κατατειναντος κατατεινᾱσα κατατεινᾱσης κατατειναν κατατειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατετεινάμην κατετείνω κατετείνατο
Dual κατετείνασθον κατετεινάσθην
Plural κατετεινάμεθα κατετείνασθε κατετείναντο
SubjunctiveSingular κατατείνωμαι κατατείνῃ κατατείνηται
Dual κατατείνησθον κατατείνησθον
Plural κατατεινώμεθα κατατείνησθε κατατείνωνται
OptativeSingular κατατειναίμην κατατείναιο κατατείναιτο
Dual κατατείναισθον κατατειναίσθην
Plural κατατειναίμεθα κατατείναισθε κατατείναιντο
ImperativeSingular κατατείναι κατατεινάσθω
Dual κατατείνασθον κατατεινάσθων
Plural κατατείνασθε κατατεινάσθων
Infinitive κατατείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατειναμενος κατατειναμενου κατατειναμενη κατατειναμενης κατατειναμενον κατατειναμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ μαθηματικοὶ στηρίζειν λέγουσι παυσαμένησ τῆσ εἰσ τοὔμπροσθεν αὐτῶν πορείασ, ἐν δὲ τῷ φιλοσοφεῖν οὐκ ἔστι ληγούσησ διάλειμμα προκοπῆσ οὐδὲ στηριγμόσ, ἀλλ’ ἀεί τινασ ἔχουσα κινήσεισ ἡ φύσισ ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ ῥέπειν ἐθέλει καὶ κατατείνεσθαι ταῖσ βελτίοσιν, ἢ ταῖσ ἐναντίαισ πρὸσ τὸ χεῖρον οἴχεται φερομένη. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 3 8:1)
  • Ἢν δὲ τὸ ἕτερον ὀστέον κατεηγῇ ἐν κνήμῃ, κατατάσιοσ μὲν ἀσθενεστέρησ δεῖται, οὐ μὴν ἐπιλείπειν χρὴ, οὐδὲ βλακεύειν ἐν τῇ κατατάσει, μάλιστα μὲν ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιδέσει κατατείνεσθαι, ὅσον ἐφικνέεται αἰεί ποτε πάντα τὰ κατήγματα, εἰ δὲ μὴ, ὡσ τάχιστα‧ ὅ τι γὰρ ἂν μὴ κατὰ τροπον ηὐθετισμένων τῶν ὀστέων ἐπιδέων τισ πιέζῃ, ὀδυναίτερον τὸ χωρίον γίνεται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 17.1)
  • Οὗτοι μὲν οὖν πάντα κακὰ ποιέουσιν, ἀγαθὸν δὲ οὐδέν‧ οὔτε γὰρ τοῦ κατατείνεσθαι ἄκοσ ἐστὶ τὸ προσδεδέσθαι τὸν πόδα, οὐδὲν γὰρ ἧσσον τὸ ἄλλο σῶμα προσχωρήσει πρὸσ τὸν πόδα, καὶ οὕτωσ ν ἔτι τείνοιτο‧ οὔτ’ αὖ ἐσ τὴν ἰθυωρίην οὐδὲν ὠφελέει, ἀλλὰ καὶ βλάπτει, στρεφομένου γὰρ τοῦ ἄλλου σώματοσ ἢ τῇ ἢ τῇ, οὐδὲ κωλύσει ὁ δεσμὸσ τὸν πόδα καὶ τὰ ὀστέα τὰ τῷ ποδὶ προσηρτημένα ἐπακολουθέειν τῷ ἄλλῳ σώματι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 30.3)
  • τὴν μὲν γὰρ ἐπιθυμίασ τε καὶ λύπασ καὶ ὀργὰσ καὶ φόβουσ καὶ φροντίδασ καὶ μυρία πάθη τοιαῦτα ἔχειν ἐν ἑαυτῇ, καὶ δἰ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ ὑπὸ τούτων ἀεὶ κατατείνεσθαι καὶ στρεβλοῦσθαι ̔καὶ γὰρ ὅστισ ἐπιεικέστερον διάκειται, καθόλου μὲν ἀπήλλακται τούτων οὐδενόσ, ὥσπερ δὲ θηρία ἔνδον κατακεκλεισμένα ἔχει, μετὰ βίασ ὁμοῦ καὶ πειθοῦσ τινοσ ἠναγκασμένα ἠρεμεῖν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 22:1)

Synonyms

  1. to stretch or draw tight

  2. to stretch so as to torture

  3. to stretch or draw in a straight line

  4. to hold tight down

  5. to stretch oneself

  6. to extend or run straight towards

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION