Ancient Greek-English Dictionary Language

φυλάττω

Non-contract Verb; 이형 Transliteration:

Principal Part: φυλάττω

Structure: φυλάττ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. Alternative spelling of φυλάσσω ‎(phulássō) (Attic)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλάττω φυλάττεις φυλάττει
Dual φυλάττετον φυλάττετον
Plural φυλάττομεν φυλάττετε φυλάττουσιν*
SubjunctiveSingular φυλάττω φυλάττῃς φυλάττῃ
Dual φυλάττητον φυλάττητον
Plural φυλάττωμεν φυλάττητε φυλάττωσιν*
OptativeSingular φυλάττοιμι φυλάττοις φυλάττοι
Dual φυλάττοιτον φυλαττοίτην
Plural φυλάττοιμεν φυλάττοιτε φυλάττοιεν
ImperativeSingular φύλαττε φυλαττέτω
Dual φυλάττετον φυλαττέτων
Plural φυλάττετε φυλαττόντων, φυλαττέτωσαν
Infinitive φυλάττειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαττων φυλαττοντος φυλαττουσα φυλαττουσης φυλαττον φυλαττοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλάττομαι φυλάττει, φυλάττῃ φυλάττεται
Dual φυλάττεσθον φυλάττεσθον
Plural φυλαττόμεθα φυλάττεσθε φυλάττονται
SubjunctiveSingular φυλάττωμαι φυλάττῃ φυλάττηται
Dual φυλάττησθον φυλάττησθον
Plural φυλαττώμεθα φυλάττησθε φυλάττωνται
OptativeSingular φυλαττοίμην φυλάττοιο φυλάττοιτο
Dual φυλάττοισθον φυλαττοίσθην
Plural φυλαττοίμεθα φυλάττοισθε φυλάττοιντο
ImperativeSingular φυλάττου φυλαττέσθω
Dual φυλάττεσθον φυλαττέσθων
Plural φυλάττεσθε φυλαττέσθων, φυλαττέσθωσαν
Infinitive φυλάττεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαττομενος φυλαττομενου φυλαττομενη φυλαττομενης φυλαττομενον φυλαττομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦν μὲν γὰρ ἐκπρεπὴσ τὸ εἶδοσ καὶ τὸ μέγεθοσ τοῦ σώματοσ, ὡρ́αν δὲ ἐν ᾗ τὸ ἥδιστον ἀνθοῦσιν ἄνθρωποι παριόντεσ εἰσ ἄνδρασ ἐκ παίδων εἶχε, γυμνὸσ δὲ καὶ ὅπλων τῶν σκεπὸν τῶν καὶ ἱματίων, λίπα χρισάμενοσ τὸ σῶμα, καὶ τῇ μὲν ἔχων χειρὶ λόγχην, τῇ δὲ ξίφοσ, ἐξήλατο τῆσ οἰκίασ, καὶ διὰ μέσων τῶν μαχομένων ὠσάμενοσ ἐν τοῖσ πολεμίοισ ἀνεστρέφετο, παίων τὸν προστυχόντα καὶ καταβάλλων, ἐτρώθη δὲ ὑπ’ οὐδενόσ, εἴτε θεοῦ δι’ ἀρετὴν φυλάττοντοσ αὐτόν, εἴτε μεῖζόν τι καὶ κρεῖττον ἀνθρώπου φανεὶσ τοῖσ ἐναντίοισ. (Plutarch, Agesilaus, chapter 34 7:1)
  • οὐ γὰρ ἀργίασ ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίασ, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖσ νόσοισ πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντοσ ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενοσ· (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 241)
  • οὐδενὸσ δὲ προειδότοσ, οἶμαι, τὸ πρᾶγμ’ οὐδὲ φυλάττοντοσ, ὥσπερ εἰώθε τὰ τοιαῦτα παρ’ ὑμῖν γίγνεσθαι, προβληθεὶσ πυλάγοροσ οὗτοσ καὶ τριῶν ἢ τεττάρων χειροτονησάντων αὐτὸν ἀνερρήθη. (Demosthenes, Speeches 11-20, 221:1)
  • ὡσ δ’ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ’ ἐγκεκλικότα τὸν τύραννον ἑώρων ἐπὶ θάτερα μέρη διὰ τὰσ σπουδὰσ καὶ τὰσ παρακλήσεισ τῶν φυγάδων, αἰτησάμενοι χρόνον εἰσ ἀπολογίαν, καὶ διεγγυήσαντεσ τὰ σώματα χρημάτων ἐν τῷ διὰ μέσου τῆσ δίκησ οὐθενὸσ ἔτι φυλάττοντοσ αὐτοὺσ ἀποδράντεσ ᾤχοντο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 12 2:1)
  • ἀκούω δὲ καὶ στρατιώτου φυλάττοντοσ ἱερὸν ἐν Ῥώμῃ κεραυνὸν ἐγγὺσ πεσόντα διακαῦσαι τῶν ὑποδημάτων τοὺσ ἱμάντασ, ἄλλο δὲ μηδὲν κακὸν ἐργάσασθαι· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, 16:8)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION