Ancient Greek-English Dictionary Language

φυλάττω

Non-contract Verb; 이형 Transliteration:

Principal Part: φυλάττω

Structure: φυλάττ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. Alternative spelling of φυλάσσω ‎(phulássō) (Attic)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλάττω φυλάττεις φυλάττει
Dual φυλάττετον φυλάττετον
Plural φυλάττομεν φυλάττετε φυλάττουσιν*
SubjunctiveSingular φυλάττω φυλάττῃς φυλάττῃ
Dual φυλάττητον φυλάττητον
Plural φυλάττωμεν φυλάττητε φυλάττωσιν*
OptativeSingular φυλάττοιμι φυλάττοις φυλάττοι
Dual φυλάττοιτον φυλαττοίτην
Plural φυλάττοιμεν φυλάττοιτε φυλάττοιεν
ImperativeSingular φύλαττε φυλαττέτω
Dual φυλάττετον φυλαττέτων
Plural φυλάττετε φυλαττόντων, φυλαττέτωσαν
Infinitive φυλάττειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαττων φυλαττοντος φυλαττουσα φυλαττουσης φυλαττον φυλαττοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλάττομαι φυλάττει, φυλάττῃ φυλάττεται
Dual φυλάττεσθον φυλάττεσθον
Plural φυλαττόμεθα φυλάττεσθε φυλάττονται
SubjunctiveSingular φυλάττωμαι φυλάττῃ φυλάττηται
Dual φυλάττησθον φυλάττησθον
Plural φυλαττώμεθα φυλάττησθε φυλάττωνται
OptativeSingular φυλαττοίμην φυλάττοιο φυλάττοιτο
Dual φυλάττοισθον φυλαττοίσθην
Plural φυλαττοίμεθα φυλάττοισθε φυλάττοιντο
ImperativeSingular φυλάττου φυλαττέσθω
Dual φυλάττεσθον φυλαττέσθων
Plural φυλάττεσθε φυλαττέσθων, φυλαττέσθωσαν
Infinitive φυλάττεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαττομενος φυλαττομενου φυλαττομενη φυλαττομενης φυλαττομενον φυλαττομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκείνουσ μὲν γὰρ τοὺσ παλαιοὺσ πρὸ ἐμοῦ σὲ χρὴ εἰδέναι, τὸν Ἡρόδοτον καὶ Κτησίαν τὸν Κνίδιον καὶ πρὸ τούτων τοὺσ ποιητὰσ καὶ τὸν Ὅμηρον αὐτόν, ἀοιδίμουσ ἄνδρασ, ἐγγράφῳ τῷ ψεύσματι κεχρημένουσ, ὡσ μὴ μόνουσ ἐξαπατᾶν τοὺσ τότε ἀκούοντασ σφῶν, ἀλλὰ καί μέχρισ ἡμῶν διικνεῖσθαι τὸ ψεῦδοσ ἐκ διαδοχῆσ ἐν καλλίστοισ ἔπεσι καὶ μέτροισ φυλαττόμενον. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 2:7)
  • δεσμὸν γάρ εἶναι τῆσ δυνάμεωσ τὸν ὁρ́ον, ἂν φυλάττηται, μὴ φυλαττόμενον δὲ τῆσ ἀδικίασ ἔλεγχον. (Plutarch, Numa, chapter 16 2:1)
  • "ὕστερον δ’ ἐκεῖθεν ἐνιαυτῶν μεγάλων ἐννέα περιόδοισ ἁγνὸν γενόμενον καὶ Φοῖβον ἀληθῶσ κατελθόντα τὸ χρηστήριον παραλαβεῖν, τέωσ ὑπὸ Θέμιδοσ φυλαττόμενον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 2114)
  • χρόνῳ δὲ προϊόντι Δάμιππόν τινα Σπαρτιάτην ἐκ Συρακουσῶν λαβὼν ἐκπλέοντα αἰχμάλωτον, ἀξιούντων ἐπὶ λύτροισ τῶν Συρακοσίων κομίσασθαι τὸν ἄνδρα, πολλάκισ ὑπὲρ τούτου διαλεγόμενοσ καὶ συντιθέμενοσ πύργον τινὰ κατεσκέψατο φυλαττόμενον μὲν ἀμελῶσ, ἄνδρασ δὲ δυνάμενον δέξασθαι κρύφα, τοῦ τείχουσ ἐπιβατοῦ παρ’ αὐτὸν ὄντοσ. (Plutarch, Marcellus, chapter 18 2:1)
  • ῆν δεήσει μὴ μόνον τοὺσ ἐχθρούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ φίλουσ φυλαττόμενον. (Plutarch, Dion, chapter 56 2:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION