φυλάττω
Non-contract Verb;
이형
Transliteration:
Principal Part:
φυλάττω
Structure:
φυλάττ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- Alternative spelling of φυλάσσω (phulássō) (Attic)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀπροσδόκητον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἀγωνίζομαι παρ’ ὑμῖν πάντα γοῦν μᾶλλον ἂν ἤλπισα ἢ τὸν Διάλογον τοιαῦτα ἐρεῖν περὶ ἐμοῦ, ὃν παραλαβὼν ἐγὼ σκυθρωπὸν ἔτι τοῖσ πολλοῖσ δοκοῦντα καὶ ὑπὸ τῶν συνεχῶν ἐρωτήσεων κατεσκληκότα, καὶ ταύτῃ αἰδέσιμον μὲν εἶναι δοκοῦντα, οὐ πάντῃ δὲ ἡδὺν οὐδὲ τοῖσ πλήθεσι κεχαρισμένον, πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐπὶ γῆσ βαίνειν εἴθισα εἰσ τὸν ἀνθρώπινον τοῦτον τρόπον, μετὰ δὲ τὸν αὐχμὸν τὸν πολὺν ἀποπλύνασ καὶ μειδιᾶν καταναγκάσασ ἡδίω τοῖσ ὁρῶσι παρεσκεύασα, ἐπὶ πᾶσι δὲ τὴν κωμῳδίαν αὐτῷ παρέζευξα, καὶ κατὰ τοῦτο πολλὴν οἱ μηχανώμενοσ τὴν εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀκουόντων, οἳ τέωσ τὰσ ἀκάνθασ τὰσ ἐν αὐτῷ δεδιότεσ ὥσπερ τὸν ἐχῖνον εἰσ τὰσ χεῖρασ λαβεῖν αὐτὸν ἐφυλάττοντο. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:2)
- ἀλλ’ οὗτοι μὲν βασιλέων καὶ στρατηγῶν θάνατον ἀπέθνησκον, Λύσανδροσ δὲ πελταστοῦ καὶ προδρόμου δίκην ἀκλεῶσ παραναλώσασ ἑαυτόν, ἐμαρτύρησε τοῖσ παλαιοῖσ Σπαρτιάταισ ὅτι καλῶσ ἐφυλάττοντο τὰσ τειχομαχίασ, ἐν αἷσ οὐχ ὑπ’ ἀνδρὸσ μόνον τοῦ τυχόντοσ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ παιδὸσ καὶ γυναικὸσ ἀποθανεῖν ἂν συντύχοι πληγέντα τὸν κράτιστον, ὥσπερ τὸν Ἀχιλλέα φασὶν ὑπὸ τοῦ Πάριδοσ ἐν ταῖσ πύλαισ ἀναιρεθῆναι. (Plutarch, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 4 3:1)
- καὶ γὰρ πενθεροὶ γαμβροῖσ ἐφυλάττοντο συλλούεσθαι, δυσωπούμενοι τὴν ἀποκάλυψιν καὶ γύμνωσιν. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 20 5:3)
- ὅτι γὰρ ἰσχυρῶσ ἐφυλάττοντο ταῦτα, δῆλόν ἐστι τῷ προσιόντασ ἐπὶ μαντείαν χαλκωμάτων πατάγῳ περιψοφεῖσθαι. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 10 2:2)
- διὸ καὶ Μᾶρκον Κράσσον οἱ Ῥωμαῖοι χόρτον ἔχειν ἔφασαν ἐφυλάττοντο γάρ αὐτὸν οἱ τοὺσ ἄλλουσ ἐν τῇ πολιτείᾳ σπαράττοντεσ ὡσ ἀμυντικὸν καὶ δυσεπιχείρητον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 713)