Sense

1. snake (traditionally held as a poisonous snake, viper, but perhaps also a constrictor)
2. (figuratively) a treacherous person

Examples

• τὸ δὲ δὴ πάντων ἑρπετῶν δεινότατον ὧν ἡ ψάμμοσ τρέφει, ἡ διψάσ ἐστιν, ὄφισ οὐ πάνυ μέγασ, ἐχίδνῃ ὅμοιοσ, τὸ δῆγμα βίαιοσ, τὸν ἰὸν ταχύσ, ὀδύνασ μὲν ἀλήκτουσ ἐπάγων εὐθύσ· (Lucian, Dipsades 6:1)
• κἀνταῦθα ὁ μὲν Κοκκωνᾶσ ἐν Χαλκηδόνι καταλείπεται, διττούσ τινασ καὶ ἀμφιβόλουσ καὶ λοξοὺσ χρησμοὺσ συγγράφων, καὶ μετ’ ὀλίγον ἐτελεύτησε τὸν βίον, ὑπὸ ἐχίδνησ, οἶμαι, δηχθείσ. (Lucian, Alexander, (no name) 10:4)
• ἣ δ’ ἔρυτ’ εἰν Ἀρίμοισιν ὑπὸ χθονὶ λυγρὴ Ἔχιδνα, ἀθάνατοσ νύμφη καὶ ἀγήραοσ ἤματα πάντα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 31:1)
• καὶ ὁρᾷ δὲ δριμὺ καὶ ἐπὶ τοῦ στήθουσ ἔχει πρόσωπόν τι φοβερὸν ἐχίδναισ κατάκομον, ὅπερ ἐγὼ μάλιστα δέδια· (Lucian, Dialogi deorum, 2:8)
• πλήθουσαν ἀγορὰν ὑπὸ ἐχίδνησ δηχθέντα κεῖσθαι ἤδη σεσηπότα τὸ σκέλοσ· (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:3)
• τοία Στυγόσ σε μελανοκάρδιοσ πέτρα Ἀχερόντιόσ τε σκόπελοσ αἱματοσταγὴσ φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνεσ, ἔχιδνά θ’ ἑκατογκέφαλοσ, ἣ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ’ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene10)
• καὶ ὅτι ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐν ὀχείᾳ γίγνεται ἡ ἔχιδνα, καὶ ὅτι μέγιστον μὲν ἐστιν ἡ φάττα, δεύτερον δὲ ἡ οἰνάσ, ἐλάχιστον δὲ ἡ τρυγών. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 47 2:1)
• τὶσ γὰρ ἢ δράκαιν’ ἄμικτοσ ἢ Χίμαιρα πυρπνόοσ ἢ Χάρυβδισ ἢ τρίκρανοσ Σκύλλα, ποντία κύων, Σφίγξ, Ὕδρα, λέαιν’, ἔχιδνα, πτηνὰ θ’ Ἁρπυιῶν γένη, εἰσ ὑπερβολὴν ἀφῖκται τοῦ καταπτύστου γένουσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 3:3)
• ἔχιδνα δ’ ὥσ μέ τισ πόδα δακοῦσ’ ἔχει. (Aeschylus, Suppliant Women, choral, antistrophe 32)

Similar forms

• ἐχίδνης (23)
• ἐχιδνῶν (10)
• Ἐχίδνας (10)
• Ἔχιδναν (8)
• Ἔχιδνα (7)
• ἐχίδναις (5)
• ἔχιδναι (3)
• ἔχιδν (2)
• ἐχιδναίῳ (2)
• ἔχιδνά (1)
• ἔχιδναί (1)
• ἐχίδνῃ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary