διάβροχος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διάβροχος
διάβροχον
Structure:
διαβροχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- very wet, moist, with their timbers soaked and rotten
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἡμεῖσ ἐπεφροντίκειμεν αὐτοῦ, κατ’ ὀλίγον ‐ οὐ γὰρ τέλεον ἦν διάβροχοσ τῇ Μέθῃ ‐ ἀνένηφε πρὸσ τοὺσ λόγουσ καὶ ἀφῃρεῖτο τοὺσ στεφάνουσ καὶ τὴν αὐλητρίδα κατεσιώπα καὶ ἐπὶ τῇ πορφυρίδι ᾐσχύνετο, καὶ ὥσπερ ἐξ ὕπνου βαθέοσ ἀνεγρόμενοσ ἑαυτόν τε ἑώρα ὅπωσ διέκειτο καὶ τοῦ πάλαι βίου κατεγίγνωσκεν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 17:6)
- ἦν δ’ ἄγκοσ ἀμφίκρημνον, ὕδασι διάβροχον, πεύκαισι συσκιάζον, ἔνθα μαινάδεσ καθῆντ’ ἔχουσαι χεῖρασ ἐν τερπνοῖσ πόνοισ. (Euripides, episode, lyric 2:2)
- τί δ’, ὦ γεραιέ, διάβροχον τόδ’ ὄμμ’ ἔχεισ; (Euripides, episode 1:4)
- ὡσ γὰρ ἡ κρόκη τὸ ὀστέον πρίει τέφρᾳ καὶ ὄξει διάβροχον γενόμενον, καὶ τὸν ἐλέφαντα τῷ ζύθει μαλακὸν γενόμενον καὶ χαλῶντα κάμπτουσι καὶ διασχηματίζουσιν, ἄλλωσ δ’ οὐ δύνανται, οὕτωσ ἡ τύχη τὸ πεπονθὸσ ἐξ αὑτοῦ καὶ μαλακὸν ἐκ κακίασ προσπεσοῦσα κοιλαίνει καὶ τιτρώσκει. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 44)
- ὡσ γὰρ ἡ κρόκη τὸ ὀστέον πρίει τέφρᾳ καὶ ὄξει διάβροχον γενόμενον, καὶ τὸν ἐλέφαντα τῷ ζύθει μαλακὸν γενόμενον καὶ χαλῶντα κάμπτουσι καὶ διασχηματίζουσιν, ἄλλωσ δ’ οὐ δύνανται· (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 4 2:1)
- κόπτεται γὰρ οὐ ξηρὸσ ἀλλὰ χλωρόσ, ὥστε σήπεται ταχὺ διάβροχοσ γενόμενοσ· (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 14 2:1)
- οὔτε γὰρ ὑπὸ τοῦ θερμοῦ ἐκκέκαυται λίην οὔτε ὑπὸ αὐχμῶν καὶ ἀνυδρίησ ἀναξηραίνεται, οὔτε ὑπὸ ψύχεοσ βεβιασμένη οὔτε νοτία τε καὶ διάβροχόσ ἐστιν ὑπό τε ὄμβρων πολλῶν καὶ χιόνοσ‧ τά τε ὡραῖα αὐτόθι πολλὰ εἰκὸσ γίνεσθαι, ὁκόσα τε ἀπὸ σπερμάτων καὶ ὁκόσα αὐτὴ ἡ γῆ ἀναδιδοῖ φυτά, ὧν τοῖσ καρποῖσι χρέονται ἄνθρωποι, ἡμεροῦντεσ ἐξ ἀγρίων καὶ ἐσ ἐπιτήδειον μεταφυτεύοντεσ‧ τά τε ἐντρεφόμενα κτήνεα εὐθηνεῖν εἰκόσ, καὶ μάλιστα τίκτειν τε πυκνότατα καὶ ἐκτρέφειν κάλλιστα‧ τούσ τε ἀνθρώπουσ εὐτραφέασ εἶναι καὶ τὰ εἴδεα καλλίστουσ καὶ μεγέθει μεγίστουσ καὶ ἥκιστα διαφόρουσ ἐσ τά τε εἴδεα αὐτῶν καὶ τὰ μεγέθεα‧ εἰκόσ τε τὴν χώρην ταύτην τοῦ ἦροσ ἐγγύτατα εἶναι κατὰ τὴν φύσιν καὶ τὴν μετρι ότητα τῶν ὡρέων. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xii.9)
- φαίνεται γὰρ ἱκανῶσ ἥ τε σὰρξ ὑγρὰ καὶ διάβροχοσ ἕκαστόν τε τῶν στερεῶν τοῦ σώματοσ μορίων ὡσαύτωσ διακείμενον. (Galen, On the Natural Faculties., , section 118)
- ἡ γὰρ ὑδατώδησ καὶ διάβροχοσ γῆ μάλιστα τὰσ σβεννυούσασ καὶ χαλώσασ τὴν ξηρότητα καὶ τὸν αὐχμὸν ἀναθυμιάσεισ τιθηνεῖται. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 38 4:1)
