뜻

1. 뱀, 용

1. snake (traditionally held as a poisonous snake, viper, but perhaps also a constrictor)
2. (figuratively) a treacherous person

예문

• καὶ μάν π]οτ’ ἐρειψιπύλαν παῖδ’ ἀνίκ]ατον λέγουσιν δῦναι Διὸσ] ἀργικεραύ‐ νου δώματα Φερσεφόνασ τανισφύρου, καρχαρόδοντα κύν’ ἄ‐ ξοντ’ ἐσ φάοσ ἐξ Αἴ̈δα, υἱὸν ἀπλάτοι’ Ἐχίδνασ· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 5:1)

  (바킬리데스, , epinicians, ode 5 5:1)

• φανερὰ γὰρ φανερὰ τάδ’ ἤδη, σπονδᾶσ ἐκ Διονύσου, βοτρύων θοᾶσ ἐχίδνασ σταγόσι μειγνυμένασ φόνῳ ‐ φανερὰ θύματα νερτέρων, συμφοραὶ μὲν ἐμῷ βίῳ, λεύσιμοι δὲ καταφθοραὶ δεσποίνᾳ. (Euripides, Ion, episode, lyric2)

  (에우리피데스, Ion, episode, lyric2)

• ἔβασ ἔβασ, ὦ πτεροῦσσα, γᾶσ λόχευμα νερτέρου τ’ Ἐχίδνασ, Καδμείων ἁρπαγά, πολύφθοροσ πολύστονοσ μειξοπάρθενοσ, δάιον τέρασ, φοιτάσι πτεροῖσ χαλαῖσί τ’ ὠμοσίτοισ· (Euripides, Phoenissae, choral, strophe 11)

  (에우리피데스, Phoenissae, choral, strophe 11)

• ὥσπερ οὖν ἐχίδνασ καὶ κανθαρίδασ καὶ φαλάγγια μᾶλλον προβαλλόμεθα καὶ δυσχεραίνομεν ἄρκτων καὶ λεόντων, ὅτι κτείνει καὶ ἀπόλλυσιν ἀνθρώπουσ μηδὲν χρώμενα τοῖσ ἀπολλυμένοισ ὑπ’ αὐτῶν· (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 6 3:1)

  (플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 6 3:1)

• τὰσ μὲν γὰρ βελόνασ φασὶ ῥήγνυσθαι τικτούσασ καὶ τὰσ ἐχίδνασ, οἱ δ’ ἀπόρρητοι λόγοι τοὺσ μὴ στέγοντασ ἐκπίπτοντεσ ἀπολλύουσι καὶ διαφθείρουσιν. (Plutarch, De garrulitate, section 12 1:2)

  (플루타르코스, De garrulitate, section 12 1:2)

유사 형태

• ἐχίδνης (23)
• ἐχιδνῶν (10)
• Ἐχίδνας (10)
• Ἔχιδναν (8)
• Ἔχιδνα (7)
• ἐχίδναις (5)
• ἔχιδναι (3)
• ἐχιδναίῳ (2)
• ἔχιδν (2)
• ἔχιδναί (1)
• ἐχίδνῃ (1)
• ἔχιδνά (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록