뜻

1. 뱀, 용

1. snake (traditionally held as a poisonous snake, viper, but perhaps also a constrictor)
2. (figuratively) a treacherous person

예문

• ἣ δ’ ἔρυτ’ εἰν Ἀρίμοισιν ὑπὸ χθονὶ λυγρὴ Ἔχιδνα, ἀθάνατοσ νύμφη καὶ ἀγήραοσ ἤματα πάντα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 31:1)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 31:1)

• καὶ ὅτι ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐν ὀχείᾳ γίγνεται ἡ ἔχιδνα, καὶ ὅτι μέγιστον μὲν ἐστιν ἡ φάττα, δεύτερον δὲ ἡ οἰνάσ, ἐλάχιστον δὲ ἡ τρυγών. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 47 2:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 47 2:1)

• τὶσ γὰρ ἢ δράκαιν’ ἄμικτοσ ἢ Χίμαιρα πυρπνόοσ ἢ Χάρυβδισ ἢ τρίκρανοσ Σκύλλα, ποντία κύων, Σφίγξ, Ὕδρα, λέαιν’, ἔχιδνα, πτηνὰ θ’ Ἁρπυιῶν γένη, εἰσ ὑπερβολὴν ἀφῖκται τοῦ καταπτύστου γένουσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 3:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 3:3)

• ἔχιδνα δ’ ὥσ μέ τισ πόδα δακοῦσ’ ἔχει. (Aeschylus, Suppliant Women, choral, antistrophe 32)

  (아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 32)

• καὶ μέ τισ οὐτήτειρα παρὰ σφυρὰ διψὰσ ἔχιδνα σαρκὶ τὸν ἐκ γενύων πικρὸν ἐνεῖσα χόλον ἠελίου χήρωσεν ἴδ’ ὡσ τὰ κατ’ αἰθέρα λεύσσων τοὐμ ποσὶν οὐκ ἐδάην πῆμα κυλινδόμενον. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 172 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 172 1:1)

• τοία Στυγόσ σε μελανοκάρδιοσ πέτρα Ἀχερόντιόσ τε σκόπελοσ αἱματοσταγὴσ φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνεσ, ἔχιδνά θ’ ἑκατογκέφαλοσ, ἣ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ’ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene10)

  (아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene10)

유사 형태

• ἐχίδνης (23)
• ἐχιδνῶν (10)
• Ἐχίδνας (10)
• Ἔχιδναν (8)
• Ἔχιδνα (7)
• ἐχίδναις (5)
• ἔχιδναι (3)
• ἔχιδν (2)
• ἐχιδναίῳ (2)
• ἔχιδνά (1)
• ἔχιδναί (1)
• ἐχίδνῃ (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록