Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιτίθημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιτίθημι ἐπιθήσω ἐπιτέθεικα ἐπιτέθειμαι

Structure: ἐπι (Prefix) + τίθε̄ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: the Pass.is mostly furnished by e)pi/keimai

Sense

  1. (active voice), to lay, put or place upon
  2. to set upon, turn towards

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτῖθημι ἐπιτῖθης ἐπιτῖθησιν*
Dual ἐπιτίθετον ἐπιτίθετον
Plural ἐπιτίθεμεν ἐπιτίθετε ἐπιτιθέᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιτίθω ἐπιτίθῃς ἐπιτίθῃ
Dual ἐπιτίθητον ἐπιτίθητον
Plural ἐπιτίθωμεν ἐπιτίθητε ἐπιτίθωσιν*
OptativeSingular ἐπιτιθεῖην ἐπιτιθεῖης ἐπιτιθεῖη
Dual ἐπιτιθεῖητον ἐπιτιθείητην
Plural ἐπιτιθεῖημεν ἐπιτιθεῖητε ἐπιτιθεῖησαν
ImperativeSingular ἐπιτῖθει ἐπιτιθέτω
Dual ἐπιτίθετον ἐπιτιθέτων
Plural ἐπιτίθετε ἐπιτιθέντων
Infinitive ἐπιτιθέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτιθεις ἐπιτιθεντος ἐπιτιθεισα ἐπιτιθεισης ἐπιτιθεν ἐπιτιθεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτίθεμαι ἐπιτίθεσαι ἐπιτίθεται
Dual ἐπιτίθεσθον ἐπιτίθεσθον
Plural ἐπιτιθέμεθα ἐπιτίθεσθε ἐπιτίθενται
SubjunctiveSingular ἐπιτίθωμαι ἐπιτίθῃ ἐπιτίθηται
Dual ἐπιτίθησθον ἐπιτίθησθον
Plural ἐπιτιθώμεθα ἐπιτίθησθε ἐπιτίθωνται
OptativeSingular ἐπιτιθεῖμην ἐπιτίθειο ἐπιτίθειτο
Dual ἐπιτίθεισθον ἐπιτιθεῖσθην
Plural ἐπιτιθεῖμεθα ἐπιτίθεισθε ἐπιτίθειντο
ImperativeSingular ἐπιτίθεσο ἐπιτιθέσθω
Dual ἐπιτίθεσθον ἐπιτιθέσθων
Plural ἐπιτίθεσθε ἐπιτιθέσθων
Infinitive ἐπιτίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτιθεμενος ἐπιτιθεμενου ἐπιτιθεμενη ἐπιτιθεμενης ἐπιτιθεμενον ἐπιτιθεμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Γερμανοῖσ γὰρ ἐπιθήσεσθαι Ῥωμαίουσ, ὧν ἐπερχομένων οὐκ ἂν ἐδόκουν ὑποστῆναι, μὴ προσδοκήσασ ἐθαύμαζε τὴν Καίσαροσ τόλμαν καὶ τὸν στρατὸν ἑώρα τεταραγμένον. (Plutarch, Caesar, chapter 19 3:2)
  • ἐκπλαγέντων δὲ τῶν παρατυχόντων περιελὼν τὸν στέφανον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ ἐνωμότωσ ἔφη μὴ πρὶν ἐπιθήσεσθαι πάλιν ἢ τῇ τέχνῃ μαρτυρῆσαι τὸ ἔργον, ταῦτα μὲν οὖν ὁ Λίβιοσ οὕτωσ γενέσθαι καταβεβαιοῦται. (Plutarch, Caesar, chapter 47 2:1)
  • καὶ λόγοσ διῆλθεν ἐνεδρεύοντασ αὐτόθι τοὺσ πολεμίουσ ἐπιθήσεσθαι διαβαίνουσιν αὐτοῖσ. (Plutarch, Antony, chapter 49 3:4)
  • κἀκεῖνοι οὐ δέχονται αὐτόν, ἀλλὰ φεύγουσιν ὑπαγόμενοι ἔνθα ἔμελλον ἐν καλῷ ὑποστρέψαντεσ ἐπιθήσεσθαι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 20:2)
  • τῷ γὰρ εἴξαντι τὸ κρατῆσαν εἰσ πάντα ὁμοίωσ ἐπιθήσεσθαι ἔμελλεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 85 9:2)

Synonyms

  1. to set upon

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION