ἐνάλιος?
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration: enalios
Principal Part:
ἐνάλιος
ἐνάλια
ἐνάλιον
Structure:
ἐναλι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- in, on, of the sea, sea
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ζῷα ἐόντα ἕκαστον αὐτῶν ἐς ἄλλην μορφὴν μεμιμέαται, τὰ μὲν ἐνάλια, τὰ δὲ ἀνθρώπων, τὰ δὲ θηρῶν, τὰ δὲ πτηνῶν, τὰ δὲ κτηνέων. (Lucian, De astrologia, (no name) 6:3)
- καὶ πολυώνυμε θηροφόνη παῖ Λατοῦς χρυσώπιδος ἔρνος, σύ τε πόντιε σεμνὲ Πόσειδον ἁλιμέδον προλιπὼν μυχὸν ἰχθυόεντ οἰστροδόνητον, Νηρέος ἐναλίου τε κόραι Νύμφαι τ ὀρείπλαγκτοι. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric3)
- ὡς δὴ θανόντα ς ἐνάλιον κενῷ τάφῳ θάψαι τύραννον τῆσδε γῆς αἰτήσομαι. (Euripides, Helen, episode, dialogue 17:22)
- ἀλλ οὐ νομίζειν φήσομεν καθ Ἑλλάδα χέρσῳ καλύπτειν τοὺς θανόντας ἐναλίους. (Euripides, Helen, episode, dialogue 17:28)
- χωρεῖτ ἐφεξῆς, ὡς ἔταξεν ὁ ξένος, δμῶες, φέροντες ἐνάλια κτερίσματα. (Euripides, Helen, episode9)
- ὁ δὲ Ῥωμαίων μέγας δαίμων οὐκ ἐφήμερος πνεύσας οὐδὲ καιρὸν ἀκμάσας βραχὺν ὡς ὁ Μακεδόνων, οὐδὲ χερσαῖος μόνον ὡς ὁ Λακώνων οὐδ ἐνάλιος ὡς ὁ Ἀθηναίων, οὐδ ὀψὲ κινηθεὶς ὡς ὁ Περσῶν, οὐδὲ ταχὺ παυσάμενος ὡς ὁ Καρχηδονίων ἀλλ ἄνωθεν ἐκ πρώτων γενέσεων τῇ πόλει συνηβήσας καὶ συναυξηθεὶς καὶ συμπολιτευσάμενος, καὶ παραμείνας βέβαιος ἐν γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ πολέμοις καὶ εἰρήνῃ καὶ πρὸς βαρβάρους καὶ πρὸς Ἕλληνας. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 4:1)
- χερσαῖος μόνον ὡς ὁ Λακώνων οὐδ ἐνάλιος ὡς ὁ Ἀθηναίων, οὐδ ὀψὲ κινηθεὶς ὡς ὁ Περσῶν, οὐδὲ ταχὺ παυσάμενος ὡς ὁ Κολοφωνίων ἀλλ ἄνωθεν ἐκ πρώτων γενέσεων τῇ πόλει συνηβήσας καὶ συναυξηθεὶς καὶ συμπολιτευσάμενος, καὶ παραμείνας βέβαιος ἐν γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ πολέμοις καὶ εἰρήνῃ καὶ πρὸς βαρβάρους καὶ πρὸς Ἕλληνας. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 11 10:1)
- πολὺς γὰρ ὅμιλος ποντίου κύκλου σοβῶν ἐνάλιος θεωρία, χραίνοντες οὐραίοισιν εὐδίαν ἁλός, ἀπομνημονεύσω δέ σοι ἃ περὶ ἑκάστου ἔλεξαν οἱ δειπνοσοφισταί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 5 1:2)
- ἀλλ, ἄνδρες ἀσπιστῆρες, ἐνάλιος λεώς, ὑμῖν τε κοινὴν τήνδ ἐπισκήπτω χάριν, κείνῳ τ ἐμὴν ἀγγείλατ ἐντολήν, ὅπως τὸν παῖδα τόνδε πρὸς δόμους ἐμοὺς ἄγων Τελαμῶνι δείξει μητρί τ, Ἐριβοίᾳ λέγω, ὥς σφιν γένηται γηροβοσκὸς εἰσαεί, μέχρις οὗ μυχοὺς κίχωσι τοῦ κάτω θεοῦ, καὶ τἀμὰ τεύχη μήτ ἀγωνάρχαι τινὲς θήσους Ἀχαιοῖς μήθ ὁ λυμεὼν ἐμός. (Sophocles, Ajax, episode 3:12)
