ἁλουργής
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἁλουργής
ἁλουργές
Structure:
ἁλουργη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- sea-purple (genuine purple, as opposed to imitation purple)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄλλο δ’ ὄργανον μηδὲν προσφέρεσθαι, οὐ πολεμῶν δήπου τερέτροισ καὶ σκεπάρνοισ καὶ ὅσα λεπτουργεῖν πέφυκεν ἀλλ’ εἰδὼσ ὅτι διὰ τοιούτων ἔργων οὐκ εἰσοίσεισ κλινίδιον ἐπίχρυσον οὐδὲ τολμήσεισ εἰσ οἰκίαν λιτὴν ἀργυρᾶσ εἰσενεγκεῖν τραπέζασ καὶ δάπιδασ ἁλουργοὺσ καὶ λίθουσ πολυτελεῖσ· (Plutarch, De esu carnium II, section 2 8:1)
- "τὴν δὲ σελήνην οὐκ εἰκὸσ ὥσπερ τὴν θάλασσαν μίαν ἔχειν ἐπιφάνειαν, ἀλλ’ ἐοικέναι μάλιστα τῇ γῇ τὴν φύσιν, ἣν ἐμυθολόγει Σωκράτησ ὁ παλαιόσ, εἴτε δὴ ταύτην αἰνιττόμενοσ εἴτε δὴ ἄλλην τινὰ διηγούμενοσ οὐ γὰρ ἄπιστον οὐδὲ θαυμαστόν, εἰ μηδὲν ἔχουσα διεφθορὸσ ἐν ἑαυτῇ μηδ’ ἰλυῶδεσ, ἀλλὰ φῶσ τε καρπουμένη καθαρὸν ἐξ οὐρανοῦ καὶ θερμότητοσ οὐ διακαοῦσ οὐδὲ μανικοῦ πυρὸσ ἀλλὰ νοτεροῦ καὶ ἀβλαβοῦσ καὶ κατὰ φύσιν ἔχοντοσ οὖσα πλήρησ, κάλλη τε θαυμαστὰ κέκτηται τόπων ὄρη τε φλογοειδῆ καὶ ζώνασ ἁλουργοὺσ ἔχει χρυσόν τε καὶ ἄργυρον οὐκ ἐν βάθει διεσπαρμένον, ἀλλὰ πρὸσ τοῖσ πεδίοισ ἐξανθοῦντα πολὺν ἢ πρὸσ ὕψεσι λείοισ περιφερόμενον· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:24)
- καὶ ἔχει τὸ μὲν πρῶτον φοινικοῦν, τὸ δὲ δεύτερον ἁλουργὲσ καὶ πορφυροῦν, τὸ δὲ τρίτον κυανοῦν καὶ πράσινον. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 3, 8:2)
- τὸ δὲ δεύτερον μέροσ ἐπιθολούμενον καὶ ἐκλυόμενον μᾶλλον τῆσ λαμπηδόνοσ διὰ τὰσ ῥανίδασ ἁλουργέσ· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 3, 9:1)
- αἱ μίτραι, τὸ θ’ ἁλουργὲσ ὑπένδυμα, τοί τε Λάκωνεσ πέπλοι, καὶ ληρῶν οἱ χρύσεοι κάλαμοι, πάνθ’ ἅμα Νικονόῃ συνέκπιεν· (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2921)
- ἐφέρετο δὲ ἐπὶ κλίνησ χρυσέασ λίθοισ πολυτελέσιν καὶ ποικίλοισ διαπεπασμένησ, στρωμνή τε ἦν ἁλουργὴσ καὶ ἠμπέσχετο πορφυρίσιν ὁ νεκρὸσ διαδήματι ἠσκημένοσ ὑπερκειμένου στεφάνου χρυσέου σκῆπτρόν τε τῇ δεξιᾷ παρακείμενον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 236:1)