ἅλιος?
First/Second declension Adjective;
Transliteration: halios
Principal Part:
ἅλιος
ἅλιη
ἅλιον
Structure:
ἁλι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- θνατὸν εὖντα χρὴ διδύμους ἀέξειν γνώμας, ὅτι τ αὔριον ὄψεαι μοῦνον ἁλίου φάος, χὥτι πεντήκοντ ἔτεα ζωὰν βαθύπλουτον τελεῖς. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 17:3)
- Ἁλίου τε γαμβρῷ χολώ[σατ ἦτορ, ὕφαινέ τε ποταινίαν μῆτιν, εἶπέν τε: (Bacchylides, , dithyrambs, ode 17
3:3)
- οὕτω δὴ τὸν ἐν Ἰλίῳ ναὸν καὶ θυόεντα βω- μὸν προύδωκας Ἀχαιοῖς, ὦ Ζεῦ, καὶ πελάνων φλόγα σμύρνης αἰθερίας τε κα- πνὸν καὶ Πέργαμον ἱερὰν Ἰδαῖά τ Ἰδαῖα κισσοφόρα νάπη χιόνι κατάρυτα ποταμίᾳ τέρμονα πρωτόβολόν θ ἁλίῳ, τὰν καταλαμπομέναν ζαθέαν θεράπναν. (Euripides, The Trojan Women, choral, strophe 11)
- εἰ δὲ θεοῖς ἦν ξύνεσις καὶ σοφία κατ ἄνδρας, δίδυμον ἂν ἥβαν ἔφερον φανερὸν χαρακτῆρ ἀρετᾶς ὅσοισιν μέτα, κατθανόντες τ εἰς αὐγὰς πάλιν ἁλίου δισσοὺς ἂν ἔβαν διαύλους, ἁ δυσγένεια δ ἁπλοῦν ἂν εἶχεν ζόας βίοτον, καὶ τῷδ ἦν τούς τε κακοὺς ἂν γνῶναι καὶ τοὺς ἀγαθούς, ἴσον ἅτ ἐν νεφέλαισιν ἄ- στρων ναύταις ἀριθμὸς πέλει. (Euripides, Heracles, choral, antistrophe 11)
- ᾇ σαίρω δάπεδον θεοῦ παναμέριος ἅμ ἁλίου πτέρυγι θοᾷ λατρεύων τὸ κατ ἦμαρ. (Euripides, Ion, choral, strophe 12)
- τί φέγγος, τίν αἴγλαν ἐδίφρευε τόθ ἅλιος σελάνα τε κατ αἰθέρα, λαμπάδ ἵν ὠκυθόαι νύμφαι, ἱππεύουσι δι ὀρφναίας, ἁνίκα <γάμων> γάμων τῶν ἐμῶν πόλις Ἄργους ἀοιδάς, εὐδαιμονίας, ἐπύργωσε καὶ γαμέτα χαλκεοτευχοῦς, αἰαῖ, Καπανέως. (Euripides, Suppliants, episode, strophe 11)
- ἐμοὶ χρῆν συμφοράν, ἐμοὶ χρῆν πημονὰν γενέσθαι, Ἰδαίαν ὅτε πρῶτον ὕλαν Ἀλέξανδρος εἰλατίναν ἐτάμεθ, ἅλιον ἐπ οἶδμα ναυστολήσων Ἑλένας ἐπὶ λέκτρα, τὰν καλλίσταν ὁ χρυσοφαὴς Ἅλιος αὐγάζει. (Euripides, Hecuba, choral, strophe1)
- ἀλλάξας δ ἐξ ἕδρας ἱερὸν <ἱερὸν> ὄμμ αὐγᾶς ἅλιος. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 2:6)
- ποῦ ποτε κεραυνοὶ Διὸς ἢ ποῦ φαέθων Ἅλιος, εἰ ταῦτ ἐφορῶντες κρύπτουσιν ἕκηλοι· (Sophocles, choral, strophe 11)
- Εὐρύλοχος Λαομήδης Μόλεβος Φρένιος Ἴνδιος, Μίνις Λειώκριτος Πρόνομος Νίσας Δαήμων, Ἀρχέστρατος Ἱππόμαχος Εὐρύαλος Περίαλλος Εὐηνορίδης, Κλυτίος Ἀγήνωρ Πόλυβος Πολύδωρος Θαδύτιος, Στράτιος Φρένιος Ἴνδιος Δαισήνωρ Λαομέδων, Λαόδικος Ἅλιος Μάγνης Ὀλοίτροχος Βάρθας, Θεόφρων Νισσαῖος Ἀλκάροψ Περικλύμενος Ἀντήνωρ, Πέλλας Κέλτος Περίφας Ὄρμενος Πόλυβος, Ἀνδρομήδης. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 7 29:2)
Derived
- ἅλιος (fruitless, unprofitable, vain)
