ἐλεεινός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐλεεινός
ἐλεεινή
ἐλεεινόν
Structure:
ἐλεειν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- finding pity, pitied or moving pity, pitiable, piteous, piteous, piteous
- shewing pity, pitying, of pity, feeling of pity
- pitiably
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὗτοσ τοίνυν τοῦτο μὲν ἐλεεινὸν ἐπεπόνθει, καὶ θεραπεύων τὴν δυστυχίαν ξυλίνουσ πόδασ πεποίητο, καὶ τούτουσ ὑποδούμενοσ ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενοσ ἅμα τοῖσ οἰκέταισ. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 6:2)
- καὶ γὰρ φωνὴ αὐταῖσ γοερά τε καὶ ἐλεεινή ἐστιν, καὶ οὐχ ὡσ θυμούμεναι ἄρα πρὸσ τὸ θηρίον ἐπικλάζουσιν ἐν τῇ ἰχνείᾳ, ἀλλ̓ ὡσ οἰκτιζόμεναι καὶ λιπαροῦσαι. (Arrian, Cynegeticus, chapter 3 5:4)
- σημεῖον δὲ τῆσ πρὸσ τὰ γιγνόμενα οἰκειότητοσ καὶ τοῦ γνωρίζειν ἕκαστον τῶν ὁρώντων τὰ δεικνύμενα τὸ καὶ δακρύειν πολλάκισ τοὺσ θεατάσ, ὁπόταν τι οἰκτρὸν καὶ ἐλεεινὸν φαίνηται. (Lucian, De saltatione, (no name) 79:2)
- ἔνθα δή, ὦ φιλότησ, πολλὰ καὶ ἐλεεινὰ ἦν καὶ ἀκοῦσαι καὶ ἰδεῖν μαστίγων τε γὰρ ὁμοῦ ψόφοσ ἠκούετο καὶ οἰμωγὴ τῶν ἐπὶ τοῦ πυρὸσ ὀπτωμένων καὶ στρέβλαι καὶ κύφωνεσ καὶ τροχοί, καὶ ἡ Χίμαιρα ἐσπάραττεν καὶ ὁ Κέρβεροσ ἐδάρδαπτεν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 14:2)
- ὑμεῖσ δ’ ἐν τοῖσ ἔξω τὰσ ἐλπίδασ ἔχετε, ἁμιλλώμενοι ταῖσ κολακείαισ πρὸσ τοὺσ ὁμολογοῦντασ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου πράττειν καὶ δῶρ’ εἰληφέναι παρὰ τῶν αὐτῶν ὧνπερ νῦν ἀποπέφαγκεν ὑμᾶσ ἡ βουλή, καὶ σύ, πάντων ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων διειλεγμένοσ Νικάνορι καὶ κεχρηματικὼσ [ἐν Ὀλυμπίᾳ] περὶ ὧν ἐβουλήθησ, ἐλεεινὸν νῦν σεαυτὸν κατασκευάζεισ προδότησ ὢν καὶ δωροδόκοσ, ὡσ ἐπιλησομένουσ τούτουσ τῆσ σῆσ πονηρίασ, καὶ οὐ δώσων δίκην ὑπὲρ ὧν εἴληψαι πεποιηκώσ, τοσούτῳ τολμηρότερον Δημάδου, ὥσθ’ ὁ μὲν προειρηκὼσ ἐν τῷ δήμῳ τὸν αὑτοῦ τρόπον καὶ τὴν ἀπόνοιαν, καὶ ὁμολογῶν λαμβάνειν καὶ λήψεσθαι, ὅμωσ οὐ τετόλμηκε τούτοισ δεῖξαι τὸ πρόσωπον, οὐδ’ ἐναντία τῇ βουλῆσ ἀποφάσει λέγειν ἠξίωσε ‐ καίτοι οὐκ ἔγραψεν ἐκεῖνοσ περὶ αὑτοῦ κυρίαν εἶναι τὴν βουλήν, οὐδὲ θάνατον ὡρίσατο, ἐὰν ἀποφανθῇ χρήματ’ εἰληφώσ ‐ σὺ δ’ οὕτω σφόδρα πεπίστευκασ τοῖσ σεαυτοῦ λόγοισ καὶ καταπεφρόνηκασ τῆσ τούτων εὐηθείασ, ὥστε πείσειν οἰεί τοὺσ δικαστὰσ ὡσ μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σε τὸ χρυσίον ἀποπέφαγκεν. (Dinarchus, Speeches, 124:1)
- μετενδὺσ οὖν μέλαιναν ἐσθῆτα καὶ τὸ ξίφοσ ἀπαρτησάμενοσ ἐκ τοῦ αὐχένοσ καθ’ ὁδὸν ἑτέραν, ᾗ μηδένα μοι τῶν πολεμίων ὑπαντιάσειν ᾤμην, ᾔειν εἰσ τὸν ἱππόδρομον, ἄφνω τε φανεὶσ καὶ πρηνὴσ πεσὼν καὶ τὴν γῆν δάκρυσιν φύρων ἐλεεινὸσ ἔδοξα πᾶσιν. (Flavius Josephus, 166:2)
- ἔφη πρέπειν αὐτοῦ ταῖσ τύχαισ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἐσθῆτι φαύλῃ κεχρημένοσ καὶ κομῶν ἀφ’ ἧσ ἔφυγεν ἡμέρασ, ὑπὲρ ἑβδομήκοντα γεγονὼσ ἔτη βάδην προσῄει, βουλόμενοσ μὲν ἐλεεινὸσ εἶναι, τῷ δὲ οἴκτῳ συμμέμικτο τὸ οἰκεῖον τῆσ ὄψεωσ αὐτοῦ πλέον τὸ φοβερόν, καὶ διέφαινεν ἡ κατήφεια τὸν θυμὸν οὐ τεταπεινωμένον, ἀλλ’ ἐξηγριωμένον ὑπὸ ̣ (Plutarch, Caius Marius, chapter 41 4:1)
- ἀλλά τισ εἰήν μήτ’ ἄγαν εὐδαίμων, μήτ’ ἐλεεινὸσ ἐγώ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 512)
- "νῦν μὲν δή μοι, ξεῖνε, πάροσ περ ἐὼν ἐλεεινόσ, ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι φίλοσ τ’ ἔσῃ αἰδοῖόσ τε· (Homer, Odyssey, Book 19 31:1)
- ἐλεεινόσ ετ ἀποφράδεσ ἡμέραι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5:19)
Synonyms
-
finding pity
-
pitiably