- πραότητοσ δ’ ἐστὶ τὸ δύνασθαι φέρειν μετρίωσ ἐγκλήματα καὶ ὀλιγωρίασ, καὶ τὸ μὴ ταχέωσ ὁρμᾶν ἐπὶ τὰσ τιμωρίασ, καὶ τὸ μὴ εὐκίνητον εἶναι πρὸσ τὰσ ὀργάσ, ἄπικρον δὲ τῷ ἤθει καὶ ἀφιλόνεικον, ἔχοντα τὸ ἠρεμαῖον ἐν τῇ ψυχῇ καὶ στάσιμον. (Aristotle, Virtues and Vices 15:3)
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 15:3)
- ἐθέλω γοῦν ἐκ περιττοῦ χρησάμενοσ τῇ παρρησίᾳ καὶ ὁμόσε χωρήσασ τῷ ἐπιφερομένῳ ἐγκλήματι καθ̓ ὑπερβολὴν ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί σοι μηδένα μηδὲν ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ̓ ἂν τοὺσ τὰ μέγιστα πράττοντασ εἴπῃσ, ὅπου μηδὲ βασιλεὺσ αὐτὸσ ἄμισθόσ ἐστιν. (Lucian, Apologia 31:1)
(루키아노스, Apologia 31:1)
- καὶ τοῦτο μὲν ὡσ ἀληθῶσ γελοῖον λέγεισ, τὸ φιλοσοφοῦντασ δικάζεσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ, δέον, εἰ καί τι μέγα εἰή, κατ’ εἰρήνην ἐν σφίσι διαλύεσθαι τὰ ἐγκλήματα. (Lucian, Eunuchus, (no name) 1:5)
(루키아노스, Eunuchus, (no name) 1:5)
- καινόν γε τὸ ἔγκλημα φήσ, ὦ Λυκῖνε, καὶ ἤδη γελᾶν καὶ αὐτόσ, ὦ ἑταῖρε, προάγομαι τῆσ παραδόξου ταύτησ κατηγορίασ ἀκούων. (Lucian, Eunuchus, (no name) 6:4)
(루키아노스, Eunuchus, (no name) 6:4)
- καί τι καὶ ἐτόλμα προστιθέναι ὁ Βαγώασ τοιοῦτον, ὡσ πολὺ ἐπιτηδειότεροσ τοῖσ νέοισ εὐνοῦχοσ διδάσκαλοσ οὐδὲ διαβολήν τινα πρὸσ αὐτοὺσ ἐνδέξασθαι δυνάμενοσ οὐδὲ τὸ τοῦ Σωκράτουσ ἐκεῖνο ἔγκλημα παθεῖν ἂν ὡσ διαφθείρων τὰ μειράκια. (Lucian, Eunuchus, (no name) 9:2)
(루키아노스, Eunuchus, (no name) 9:2)
- καὶ νῦν ἅτεροσ μὲν πρὸσ τὴν τῶν λόγων ἐπίδειξιν, ὥσ φασιν, γυμνάζεται καὶ παρασκευάζεται καὶ κατηγορίαν συγκροτεῖ καὶ τὸ τῆσ μοιχείασ ἔγκλημα ὑποκινεῖ, ἐναντιώτατον αὑτῷ καὶ οὗτοσ κατὰ τοὺσ φαύλουσ τῶν ῥητόρων τοῦτο ποιῶν καὶ εἰσ τοὺσ ἄνδρασ τὸν ἀντίδικον ἐκ τοῦ ἐγκλήματοσ καταλέγων· (Lucian, Eunuchus, (no name) 13:1)
(루키아노스, Eunuchus, (no name) 13:1)
- "ἀλλ’ ἔτι γε ἡ κατηγορία καὶ τὸ ἔγκλημα θερμὸν ἦν, καὶ ἐῴκει οὐκ εἰσ μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί τισ αὐτῷ, καὶ μάλιστα ὁ δῆμοσ αὐτὸσ ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡσ ἔφασαν οἱ ἰδόντεσ, γέροντα πενθοῦντεσ οὕτωσ ἀσεβῶσ ἀπολωλότα. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:30)
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:30)
- ἐκεῖνο δὲ καινότερον νῦν δυστυχῶ, ὅτι ἔγκλημα μὲν ἴδιον οὐκ ἔχω, κινδυνεύω δὲ τιμωρίαν ὑποσχεῖν ὑπὲρ τῆσ τέχνησ εἰ μὴ πάντα δύναται πείθεσθαι τούτῳ κελεύοντι, οὗ τί γένοιτ’ ἂν ἀτοπώτερον, θεραπεύειν ἐκ προστάγματοσ, οὐκέθ’ ὡσ ἡ τέχνη δύναται, ἀλλ’ ὡσ ὁ πατὴρ βούλεται ; (Lucian, Abdicatus, (no name) 1:2)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 1:2)