Ancient Greek-English Dictionary Language

δολιχός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δολιχός δολιχή δολιχόν

Structure: δολιχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from dolixo/s

Sense

  1. (poetic) long
  2. protracted, wearisome

Examples

  • ὧσ τότ’ ἀριστῆεσ δολιχοῦ πρόπαρ αἰγιαλοῖο ἤλυον ἑρπύζοντεσ. (Apollodorus, Argonautica, book 4 20:34)
  • εἰμὶ δὲ χλωρὴ αὐχένοσ ἐκ δολιχοῦ γῆθεν ἀειρομένη· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 582)
  • ἠμὲν Τριπτολέμου πυκιμήδεοσ ἠδὲ Διόκλου ἠδὲ Πολυξείνου καὶ ἀμύμονοσ Εὐμόλποιο καὶ Δολίχου καὶ πατρὸσ ἀγήνοροσ ἡμετέροιο, τῶν πάντων ἄλοχοι κατὰ δώματα πορσαίνουσι· (Anonymous, Homeric Hymns, 18:4)
  • Ἑσπερῖται τετράμετρον Ἀρχιλόχειον ἐκ δολίχου τόνδε σφυρήλατον, ὡσ τάχει κρατήσασ, Πᾶισ Ἀριστομάχειοσ ἀνείλετο χάλκεον λέβητα. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 13, chapter 81)
  • τὸν δὲ ὁμώνυμον τούτῳ, νίκην καὶ αὐτὸν Ὀλυμπίασι, πλὴν οὐ δολίχου, σταδίου δὲ ἀνελόμενον, Ἀχαιὸν ἐξ Αἰγίου φησὶν εἶναι καὶ τὰ ἐσ τοὺσ Ὀλυμπιονίκασ Ἠλείων γράμματα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 21 2:3)

Synonyms

  1. long

  2. protracted

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION