Ancient Greek-English Dictionary Language

δολιχός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δολιχός δολιχή δολιχόν

Structure: δολιχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from dolixo/s

Sense

  1. (poetic) long
  2. protracted, wearisome

Examples

  • ἥκω δολιχῆσ τέρμα κελεύθου διαμειψάμενοσ πρὸσ σέ, Προμηθεῦ, τὸν πτερυγωκῆ τόνδ’ οἰωνὸν γνώμῃ στομίων ἄτερ εὐθύνων· (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests1)
  • Κυλλήνησ δ’ αἶψ’ αὖτισ ἀφίκετο δῖα κάρηνα ὄρθριοσ, οὐδέ τί οἱ δολιχῆσ ὁδοῦ ἀντεβόλησεν οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων, οὐδὲ κύνεσ λελάκοντο· (Anonymous, Homeric Hymns, 15:4)
  • νῦν δ’ ἂν ἐγὼ γενεήν τε καὶ οὔνομα μυθησαίμην ἡρώων, δολιχῆσ τε πόρουσ ἁλόσ, ὅσσα τ’ ἔρεξαν πλαζόμενοι· (Apollodorus, Argonautica, book 1 1:7)
  • οὐ γὰρ ἀλύξειν ἔννεπεν οὔτε πόρουσ δολιχῆσ ἁλόσ, οὔτε θυέλλασ ἀργαλέασ, ὅτε μὴ Κίρκη φόνον Ἀψύρτοιο νηλέα νίψειεν· (Apollodorus, Argonautica, book 4 10:17)
  • εἰσ τὴν ἐν Σπάρτᾐ ἔνοπλον Ἀφροδίτην αἰεὶ μὲν Κυθέρεια φέρειν δεδάηκε φαρέτρην, τόξα τε καὶ δολιχῆσ ἔργον ἑκηβολίησ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1731)
  • καὶ προσσχὼν νήσῳ Δολίχῃ, τὸ Ἰκάρου σῶμα ἰδὼν τοῖσ αἰγιαλοῖσ προσφερόμενον ἔθαψε, καὶ τὴν νῆσον ἀντὶ Δολίχησ Ἰκαρίαν ἐκάλεσεν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 6 3:4)

Synonyms

  1. long

  2. protracted

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION