Ancient Greek-English Dictionary Language

δολιχός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δολιχός δολιχή δολιχόν

Structure: δολιχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from dolixo/s

Sense

  1. (poetic) long
  2. protracted, wearisome

Examples

  • τῶν τότε συνδήσασ νεοθηλέοσ ἄγκαλον ὕλησ ἀβλαβέωσ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο σάνδαλα κοῦφα αὐτοῖσιν πετάλοισι τὰ κύδιμοσ Ἀργειφόντησ ἔσπασε Πιερίηθεν ὁδοιπορίην ἀλεγύνων, οἱᾶ́ τ’ ἐπειγόμενοσ δολιχὴν ὁδόν, αὐτοτροπήσασ. (Anonymous, Homeric Hymns, 8:8)
  • ἐπ’ ἰκριόφιν δὲ κάλωασ ξεστῇσιν περόνῃσι διακριδὸν ἀμφιβαλόντεσ Τισαίην εὔκηλοι ὑπὲρ δολιχὴν θέον ἄκρην. (Apollodorus, Argonautica, book 1 10:26)
  • τῶ καὶ ἐελδομένουσ πέμπειν ἐσ Ἀχαιίδα γαῖαν πατρὸσ ἐφημοσύνῃ, δολιχὴν ὁδόν. (Apollodorus, Argonautica, book 3 10:35)
  • εἵπετο δ’ Αἰσονίδησ πεφοβημένοσ, αὐτὰρ ὅγ’ ἤδη οἴμῃ θελγόμενοσ δολιχὴν ἀνελύετ’ ἄκανθαν γηγενέοσ σπείρησ, μήκυνε δὲ μυρία κύκλα, οἱο͂ν ὅτε βληχροῖσι κυλινδόμενον πελάγεσσιν κῦμα μέλαν κωφόν τε καὶ ἄβρομον· (Apollodorus, Argonautica, book 4 3:15)
  • ἀλλ’ ὡρ́η δολιχήν τε καὶ ἄσπετον οἶμον ὁδεύειν, ὄφρα κασιγνήτασ μετελεύσομαι, αἵ μοι ἀρωγοὶ ἔσσονται, καὶ νηὸσ ὅθι πρυμνήσι’ ἀνῆπται, ὥσ κεν ὑπηῷοι μνησαίατο νόστον ἑλέσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 4 14:4)

Synonyms

  1. long

  2. protracted

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION