Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δολιχός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δολιχός δολιχή δολιχόν

Structure: δολιχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from dolixo/s

Sense

  1. (poetic) long
  2. protracted, wearisome

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δολιχός δολιχή δολιχόν
Genitive δολιχοῦ δολιχῆς δολιχοῦ
Dative δολιχῷ δολιχῇ δολιχῷ
Accusative δολιχόν δολιχήν δολιχόν
Vocative δολιχέ δολιχή δολιχόν
DualN/A/V δολιχώ δολιχᾱ́ δολιχώ
G/D δολιχοῖν δολιχαῖν δολιχοῖν
PluralNominative δολιχοί δολιχαί δολιχά
Genitive δολιχῶν δολιχῶν δολιχῶν
Dative δολιχοῖς δολιχαῖς δολιχοῖς
Accusative δολιχούς δολιχᾱ́ς δολιχά
Vocative δολιχοί δολιχαί δολιχά
Positive Comparative Superlative
Adjective δολιχός δολιχοῦ δολιχώτερος δολιχωτεροῦ δολιχώτατος δολιχωτατοῦ
Adverb δολιχώς δολιχώτερον δολιχώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λῦσον ἀπ’ εὐόρμων δολιχὰ πρυμνήσια νηῶν, εὔτροχα δ’ ἐκπετάσασ λαίφεα ποντοπόρει, ἔμπορε’ χειμῶνεσ γὰρ ἀπέδραμον, ἄρτι δὲ κῦμα γλαυκὸν θηλύνει πρηΰγελωσ Ζέφυροσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 41)
  • καὶ ἡ μὲν Δολίχα κεῖται κατὰ Οἰνιάδασ καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ Ἀχελώου, διέχουσα Ἀράξου τῆσ τῶν Ἠλείων ἄκρασ ἑκατόν, αἱ λοιπαὶ δ’ Ἐχινάδεσ πλείουσ δ’ εἰσί, πᾶσαι λυπραὶ καὶ τραχεῖαι πρὸ τῆσ ἐκβολῆσ τοῦ Ἀχελώου, πεντεκαίδεκα σταδίουσ ἀφεστῶσα ἡ ἀπωτάτω, ἡ δ’ ἐγγυτάτω πέντε, πελαγίζουσαι πρότερον, ἀλλ’ ἡ χοῦσ τὰσ μὲν ἐξηπείρωκεν αὐτῶν ἤδη, τὰσ δὲ μέλλει πολλὴ καταφερομένη· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 26:2)

Synonyms

  1. long

  2. protracted

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION