뜻

1. to go astray from, to fail of obtaining
2. to fail utterly

예문

• καὶ διὰ τοῦτο φίλος μὲν ἦν ἅπασι καὶ οὐκ ἔστιν ὅντινα οὐκ οἰκεῖον ἐνόμιζεν, ἄνθρωπόν γε ὄντα, πλέον δὲ ἢ ἔλαττον ἔχαιρε συνὼν ἐνίοις αὐτῶν, μόνοις ἐξιστάμενος ὁπόσοι ἂν ἐδόκουν αὐτῷ ὑπὲρ τὴν τῆς θεραπείας ἐλπίδα διαμαρτάνειν. (Lucian, (no name) 10:2)

  (루키아노스, (no name) 10:2)

• οὐκ ὀλίγα πρὸς τῆς φιλοσοφίας ὠφέληνται οἱ πολλοὶ αὐτῶν καὶ γὰρ εἰ μηδὲν ἄλλο, αἰδοῖ γοῦν τοῦ σχήματος μετριώτερα διαμαρτάνουσιν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:9)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:9)

• εἶθ οἱ μὲν καλοῦσι τοὺς ἰατρούς, αἰσθάνονται γὰρ ὧν δέονται πρὸς ἃ νοσοῦσιν οἱ δὲ φεύγουσι τοὺς φιλοσόφους, οἰόνται γὰρ ἐπιτυγχάνειν ἐν οἷς διαμαρτάνουσιν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 1:1)

  (플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 1:1)

• εἶθ οἱ μὲν καλοῦσι τοὺς ἰατρούς, αἰσθάνονται γὰρ ὧν δέονται πρὸς ἃ νοσοῦσιν οἱ δὲ φεύγουσι τοὺς φιλοσόφους, οἰόνται γὰρ ἐπιτυγχάνειν ἐν οἷς διαμαρτάνουσιν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:1)

  (플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:1)

• ἐν τῷ βαλανείῳ καταμαθὼν οὖν πλείονας γυμναζομένους τῶν μειρακίσκων παρὰ τὸ πῦρ, κομψῶς τό τε χρῶμα καὶ τὸ σῶμ ἠσκηκότας, διαμαρτάνειν ἔφασκε τοὺς εἰρηκότας αὑτῷ καταμαθὼν δ, ἡνίκ ἐξῄει πάλιν τῆς κοιλίας τὸν σπλῆν ἔχοντα διπλάσιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 2:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 2:2)

• εἰ δὲ μὴ διαμαρτάνω μήτε τῆς ὑμετέρας περὶ ἐμαυτοῦ προαιρέσεως, ὅσα τε ὑμῖν δύναμαι χρήσιμος εἶναι, ταῦτα ἐπίσταμαι: (Dio, Chrysostom, Orationes, 3:5)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 3:5)

• καὶ δὴ βαδίζων ὡς ἀφ Ἡραίας εἰς Πῖσαν παρὰ τὸν Ἀλφειὸν μέχρι μέν τινος ἐπετύγχανον τῆς ὁδοῦ, μεταξὺ δὲ εἰς ὕλην τινὰ καὶ δυσχωρίαν ἐμπεσὼν καὶ πλείους ἀτραποὺς ἐπὶ βουκόλἰ ἄττα καὶ ποίμνας φερούσας, οὐδενὶ συναντῶν οὐδὲ δυνάμενος ἐρέσθαι, διαμαρτάνω τε καὶ ἐπλανώμην μεσημβρίᾳ σταθερᾷ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 62:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설, 62:1)

• εἰ δὲ χωρὶς μέν ἐστι συνεύξασθαι τὰ μέγιστα, χωρὶς δὲ συμβουλεῦσαι περὶ τῶν ἐνεστηκότων, ἓν τοῦτ ἀξιῶ ταῖς γνώμαις ὑποθέντας ὑμᾶς ἀκροᾶσθαι, εἰ μὴ διαμαρτάνω τῶν λογισμῶν, οὓς ἔχω περὶ τούτων. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:6)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 2:6)

유사 형태

• διαμαρτάνειν (28)
• διαμαρτάνων (13)
• διαμαρτάνει (10)
• διαμαρτάνουσι (10)
• διαμαρτάνω (3)
• διαμαρτάνεις (2)
• διαμαρτάνωμεν (2)
• Διαμαρτάνοντι (2)
• διαμαρτάνοι (1)
• Διαμαρτανούσῃ (1)
• διαμαρτάνηται (1)
• διαμαρτάνωσιν (1)
• διαμαρτάνειν‧ (1)
• διαμαρτάνῃ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.