Sense

1. to take one from another, to cleave in twain, to divide into parts, to cut, open, to break, open, to tear, to take down, make a breach, the breach
2. to divide, into, to divide for themselves, to divide among themselves, divided
3. to divide
4. to distinguish
5. to determine, decide
6. to say distinctly, to define, interpret

Examples

• ὁ διαιρῶν συντριμμὸν ἐπὶ ἰσχὺν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπὶ ὀχύρωμα ἐπάγων. (Septuagint, Prophetia Amos 5:9)
• καὶ γάρ ὁ Πλάτων ἐν τοῖσ Νόμοισ τὰ μέν τινα εἴδη ἐπαινεῖ ταύτησ, τὰ δὲ πάνυ ἀπαξιοῖ, διαιρῶν αὐτὰ ἔσ τε τὸ τερπνὸν καὶ τὸ χρήσιμον καὶ ἀπελαύνων αὐτῶν τὰ ἀσχημονέστερα, προτιμῶν δὲ καὶ θαυμάζων θάτερα. (Lucian, De saltatione, (no name) 34:5)
• ἐπὶ μέν γε τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ὁρ́α ὅσην αὐτὸσ φειδὼ ἐποιήσατο τῶν θεῶν καὶ ὡσ ἐταμιεύσατο τὰσ εἰκόνασ εἰσ τὸ σύμμετρον ὡσ ὄμματα μέν φησιν καὶ κεφαλὴν ἴκελον αὐτὸν εἶναι τῷ Διί, τῷ Ἄρεϊ δὲ τὴν ζώνην, στέρνον δὲ τῷ Ποσειδῶνι, διαιρῶν τὸν ἄνθρωπον κατὰ μέλη πρὸσ τοσούτων θεῶν εἰκόνασ· (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 25:1)
• σπλάγχνα δ’ Αἴγισθοσ λαβὼν ἤθρει διαιρῶν. (Euripides, episode 4:14)
• ἴθι νῦν καλύπτου καὶ σχάσασ τὴν φροντίδα λεπτὴν κατὰ μικρὸν περιφρόνει τὰ πράγματα, ὀρθῶσ διαιρῶν καὶ σκοπῶν. (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics 1:13)

Similar forms

• διαιρεῖται (86)
• διαίρεσιν (77)
• διαιρεῖν (67)
• διαιρέσεως (45)
• διαιρέσεις (39)
• διαιρεῖ (36)
• διαιρῶν (26)
• διαίρεσις (25)
• διαιρετέον (22)
• διαιρέσει (19)
• διαιροῦσιν (15)
• διαιροῦσι (14)
• διαιρέσεων (12)
• διαιροῦντα (10)
• διαιρετὸν (10)
• διαιρῇ (8)
• διαιροῦν (6)
• διαίρειν (6)
• διαιρετόν (4)
• διαίρουσιν (4)
• διαιροῦσα (4)
• διαίρει (4)
• διαιροῦμεν (4)
• διαιρῆται (3)
• διαιρώμεθα (3)
• διαιρέσεσι (3)
• διαιρετὰ (3)
• διαίρων (3)
• διαιρήσεις (3)
• διαιροῖ (3)
• διαίρουσι (3)
• διαιρετά (3)
• διαιρέαι (2)
• διαιρείσθω (2)
• διαιρετήν (2)
• διαιρετὸς (2)
• διαιρεθείη (2)
• διαιρήσεται (2)
• διαιρεῖς (2)
• διαιρεθῇ (2)
• διαιροῖμεν (2)
• διαιρετός (2)
• διαιρεθὲν (2)
• διαιρετῷ (2)
• διαίρεσίς (1)
• διαιρήσειν (1)
• διαιροῖτο (1)
• διαιρούσης (1)
• διαιρῶσι (1)
• διαιρετὰς (1)
• διαιρετοῖς (1)
• διαιρῆσον (1)
• διαιροῖντο (1)
• διαιρέεις (1)
• διαιρεῖτε (1)
• διαιρετικὴ (1)
• διαιρετοῦ (1)
• διαιροίη (1)
• διαιροῦμαι (1)
• διαιρετὴ (1)
• διαιρήσει (1)
• διαίρηται (1)
• διαιροῖτ (1)
• διαιροῦσαν (1)
• διαιρέοντο (1)
• διαιρεταὶ (1)
• διαιρετοὶ (1)
• διαιρέω (1)
• διαιρήσομεν (1)
• διαίρεε (1)
• διαίρεσθαι (1)
• διαιρετικά (1)
• διαίροντες (1)
• διαιρέσιος (1)
• διαιρῇς (1)
• διαιρήσω (1)
• διαιροῖς (1)
• διαιρέομεν (1)
• διαιρετικῷ (1)
• διαιρήσομαι (1)
• διαιροίης (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.