Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφθείρω διαφθερῶ διέφθαρκα

Structure: δια (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy utterly, to make away with, kill, destroy, ruin, to weaken, slacken, to disable, to forget
  2. to corrupt, ruin, to corrupt by bribes, to seduce
  3. having changed
  4. to be destroyed, crippled, disabled, deaf, with their, loss
  5. to have lost one's wits; -

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρω διαφθείρεις διαφθείρει
Dual διαφθείρετον διαφθείρετον
Plural διαφθείρομεν διαφθείρετε διαφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular διαφθείρω διαφθείρῃς διαφθείρῃ
Dual διαφθείρητον διαφθείρητον
Plural διαφθείρωμεν διαφθείρητε διαφθείρωσιν*
OptativeSingular διαφθείροιμι διαφθείροις διαφθείροι
Dual διαφθείροιτον διαφθειροίτην
Plural διαφθείροιμεν διαφθείροιτε διαφθείροιεν
ImperativeSingular διαφθείρε διαφθειρέτω
Dual διαφθείρετον διαφθειρέτων
Plural διαφθείρετε διαφθειρόντων, διαφθειρέτωσαν
Infinitive διαφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρων διαφθειροντος διαφθειρουσα διαφθειρουσης διαφθειρον διαφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρομαι διαφθείρει, διαφθείρῃ διαφθείρεται
Dual διαφθείρεσθον διαφθείρεσθον
Plural διαφθειρόμεθα διαφθείρεσθε διαφθείρονται
SubjunctiveSingular διαφθείρωμαι διαφθείρῃ διαφθείρηται
Dual διαφθείρησθον διαφθείρησθον
Plural διαφθειρώμεθα διαφθείρησθε διαφθείρωνται
OptativeSingular διαφθειροίμην διαφθείροιο διαφθείροιτο
Dual διαφθείροισθον διαφθειροίσθην
Plural διαφθειροίμεθα διαφθείροισθε διαφθείροιντο
ImperativeSingular διαφθείρου διαφθειρέσθω
Dual διαφθείρεσθον διαφθειρέσθων
Plural διαφθείρεσθε διαφθειρέσθων, διαφθειρέσθωσαν
Infinitive διαφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρομενος διαφθειρομενου διαφθειρομενη διαφθειρομενης διαφθειρομενον διαφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ ἑξῆσ τῷ αὐτῷ τρόπῳ εἰ ὀρθῶσ προήγαγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, λόγοι οὖν ἐγίνοντο, καὶ οἱ μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἠξίουν ἀποδοῦναι τὰ χρήματα, οἱ δὲ τοὺσ ἐκ Πειραιῶσ, ἀλλὰ διεφθείρετο ὁ τόνοσ τοῦ σχήματοσ καὶ ἡ σεμνότησ, διὰ τοῦτο πλαγιάσασ λέγει, λόγων δὲ γιγνομένων καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τῶν δὲ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ τοῦτο πρῶτον τῆσ ὁμονοίασ σημεῖον ὑπάρξαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:5)
  • πάντη μὲν οὖν ἐκακοῦτο τ ὰ Σαβίνων καί διεφθείρετο· (Plutarch, Publicola, chapter 22 4:1)
  • οὗτοσ μέντοι οὐκ ἂν ἔχοι ἀποδεῖξαι οὔθ’ ὡσ ὑπὸ πενίασ ἠναγκάσθην τοιούτοισ ἔργοισ ἐπιχειρεῖν, οὔθ’ ὡσ τὸ χωρίον μοι διεφθείρετο τοῦ σηκοῦ ὄντοσ, οὔθ’ ὡσ ἀμπέλοισ ἐμποδὼν ἦν, οὔθ’ ὡσ οἰκίασ ἐγγύσ, οὔθ’ ὡσ ἐγὼ ἄπειροσ τῶν παρ’ ὑμῖν κινδύνων. (Lysias, Speeches, 19:1)
  • ἢ γὰρ ἐξημβλοῦτο τὰ ἔμβρυα, ἢ κατὰ τοὺσ τόκουσ διεφθείρετο ἔστιν ἃ καὶ τὰσ φερούσασ συνδιαλυμηνάμενα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 23 4:2)
  • τῶν δ’ αὖ βιαίωσ τελευτώντων ἐν τῷ τότε χρόνῳ τὸ τοῦ νεκροῦ σῶμα τὰ αὐτὰ ταῦτα πάσχον παθήματα διὰ τάχουσ ἄδηλον ἐν ὀλίγαισ ἡμέραισ διεφθείρετο. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 83:3)

Synonyms

  1. to corrupt

  2. having changed

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION