Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφθείρω διαφθερῶ διέφθαρκα

Structure: δια (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy utterly, to make away with, kill, destroy, ruin, to weaken, slacken, to disable, to forget
  2. to corrupt, ruin, to corrupt by bribes, to seduce
  3. having changed
  4. to be destroyed, crippled, disabled, deaf, with their, loss
  5. to have lost one's wits; -

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρω διαφθείρεις διαφθείρει
Dual διαφθείρετον διαφθείρετον
Plural διαφθείρομεν διαφθείρετε διαφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular διαφθείρω διαφθείρῃς διαφθείρῃ
Dual διαφθείρητον διαφθείρητον
Plural διαφθείρωμεν διαφθείρητε διαφθείρωσιν*
OptativeSingular διαφθείροιμι διαφθείροις διαφθείροι
Dual διαφθείροιτον διαφθειροίτην
Plural διαφθείροιμεν διαφθείροιτε διαφθείροιεν
ImperativeSingular διαφθείρε διαφθειρέτω
Dual διαφθείρετον διαφθειρέτων
Plural διαφθείρετε διαφθειρόντων, διαφθειρέτωσαν
Infinitive διαφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρων διαφθειροντος διαφθειρουσα διαφθειρουσης διαφθειρον διαφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρομαι διαφθείρει, διαφθείρῃ διαφθείρεται
Dual διαφθείρεσθον διαφθείρεσθον
Plural διαφθειρόμεθα διαφθείρεσθε διαφθείρονται
SubjunctiveSingular διαφθείρωμαι διαφθείρῃ διαφθείρηται
Dual διαφθείρησθον διαφθείρησθον
Plural διαφθειρώμεθα διαφθείρησθε διαφθείρωνται
OptativeSingular διαφθειροίμην διαφθείροιο διαφθείροιτο
Dual διαφθείροισθον διαφθειροίσθην
Plural διαφθειροίμεθα διαφθείροισθε διαφθείροιντο
ImperativeSingular διαφθείρου διαφθειρέσθω
Dual διαφθείρεσθον διαφθειρέσθων
Plural διαφθείρεσθε διαφθειρέσθων, διαφθειρέσθωσαν
Infinitive διαφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρομενος διαφθειρομενου διαφθειρομενη διαφθειρομενης διαφθειρομενον διαφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐξαπέστειλεν εἰσ αὐτοὺσ κυνόμυιαν, καὶ κατέφαγεν αὐτούσ, καὶ βάτραχον, καὶ διέφθειρεν αὐτούσ. (Septuagint, Liber Psalmorum 77:45)
  • Καὶ διεπέτασεν ὡσ ἄμπελον τὸ σκήνωμα αὐτοῦ, διέφθειρεν ἑορτὴν αὐτοῦ. ἐπελάθετο Κύριοσ ἃ ἐποίησεν ἐν Σιὼν ἑορτῆσ καὶ σαββάτου καὶ παρώξυνεν ἐμβριμήματι ὀργῆσ αὐτοῦ βασιλέα καὶ ἱερέα καὶ ἄρχοντα. (Septuagint, Lamentationes 2:6)
  • τοὺσ δὲ ἀνθρώπουσ κρύοσ τε καὶ θάλποσ οὐκ ἀνασχετὸν διέφθειρεν. (Lucian, De astrologia, (no name) 19:4)
  • ὁ Ἀπαμεὺσ ὁ τὴν τῶν Σύρων βασιλείαν ἁρπάσασ ἐπολεμεῖτο ὑπὸ Σαρπηδόνοσ τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ περὶ Πτολεμαΐδα πόλιν καὶ ὡσ ὁ Σαρπηδὼν λειφθεὶσ ἀνεχώρησεν εἰσ τὴν μεσόγαιαν μετὰ τῶν ἰδίων στρατιωτῶν, οἱ δὲ τοῦ Τρύφωνοσ ὥδευον κατὰ τὸ πλησίαλον νικήσαντεσ τῇ μάχῃ, ἐξαίφνησ πελάγιον κῦμα ἐξαρθὲν μετέωρον εἰσ ὕψοσ ἐξαίσιον ἐπῆλθεν τῇ γῇ καὶ πάντασ αὐτοὺσ ἐπέκλυσεν διέφθειρέν τε ὑποβρυχίουσ, ἰχθύων τε πολὺν σωρὸν ἀναχωροῦν τὸ κῦμα μετὰ τῶν νεκρῶν κατέλιπε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 7 1:1)
  • καίτοι Κῦροσ τὸ συμφέρον οὐκ ἠγνόησεν, ἀλλ’ ἐκεῖ Κλέαρχον ἐκέλευε τάττεσθαι κατὰ μέσον, ὁ δ’ αὑτῷ μέλειν εἰπὼν ὅπωσ ἕξει κάλλιστα, τὸ πᾶν διέφθειρεν. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 8 7:1)

Synonyms

  1. to corrupt

  2. having changed

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION