Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφθείρω διαφθερῶ διέφθαρκα

Structure: δια (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy utterly, to make away with, kill, destroy, ruin, to weaken, slacken, to disable, to forget
  2. to corrupt, ruin, to corrupt by bribes, to seduce
  3. having changed
  4. to be destroyed, crippled, disabled, deaf, with their, loss
  5. to have lost one's wits; -

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρω διαφθείρεις διαφθείρει
Dual διαφθείρετον διαφθείρετον
Plural διαφθείρομεν διαφθείρετε διαφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular διαφθείρω διαφθείρῃς διαφθείρῃ
Dual διαφθείρητον διαφθείρητον
Plural διαφθείρωμεν διαφθείρητε διαφθείρωσιν*
OptativeSingular διαφθείροιμι διαφθείροις διαφθείροι
Dual διαφθείροιτον διαφθειροίτην
Plural διαφθείροιμεν διαφθείροιτε διαφθείροιεν
ImperativeSingular διαφθείρε διαφθειρέτω
Dual διαφθείρετον διαφθειρέτων
Plural διαφθείρετε διαφθειρόντων, διαφθειρέτωσαν
Infinitive διαφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρων διαφθειροντος διαφθειρουσα διαφθειρουσης διαφθειρον διαφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρομαι διαφθείρει, διαφθείρῃ διαφθείρεται
Dual διαφθείρεσθον διαφθείρεσθον
Plural διαφθειρόμεθα διαφθείρεσθε διαφθείρονται
SubjunctiveSingular διαφθείρωμαι διαφθείρῃ διαφθείρηται
Dual διαφθείρησθον διαφθείρησθον
Plural διαφθειρώμεθα διαφθείρησθε διαφθείρωνται
OptativeSingular διαφθειροίμην διαφθείροιο διαφθείροιτο
Dual διαφθείροισθον διαφθειροίσθην
Plural διαφθειροίμεθα διαφθείροισθε διαφθείροιντο
ImperativeSingular διαφθείρου διαφθειρέσθω
Dual διαφθείρεσθον διαφθειρέσθων
Plural διαφθείρεσθε διαφθειρέσθων, διαφθειρέσθωσαν
Infinitive διαφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρομενος διαφθειρομενου διαφθειρομενη διαφθειρομενης διαφθειρομενον διαφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτωσ οἱ μὲν ἀνόητοι καὶ τὰσ φιλίασ διαφθείρουσιν, οἱ δὲ φρόνιμοι καὶ ταῖσ ἔχθραισ ἐμμελῶσ χρῆσθαι δύνανται. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 2 13:1)
  • τὰσ μὲν γὰρ βελόνασ φασὶ ῥήγνυσθαι τικτούσασ καὶ τὰσ ἐχίδνασ, οἱ δ’ ἀπόρρητοι λόγοι τοὺσ μὴ στέγοντασ ἐκπίπτοντεσ ἀπολλύουσι καὶ διαφθείρουσιν. (Plutarch, De garrulitate, section 12 1:2)
  • βαλλομένων γὰρ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ ἤδη τῶν περὶ τὸν Ἄρατον καὶ μαχομένων, ἀλαλαγμὸσ ἐναγώνιοσ ἐχώρει κάτω, καὶ κραυγὴ περιήχει, διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν συγκεχυμένη καὶ ἄδηλοσ ὅθεν εἴληφε τὴν ἀρχήν, διαπορούντων δὲ αὐτῶν ἐφ’ ὅ τι χρὴ τραπέσθαι μέροσ, Ἀρχέλαοσ ὁ τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτασ ἔχων πολλοὺσ μετὰ κραυγῆσ ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενοσ τοῖσ περὶ τὸν Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε τοὺσ τριακοσίουσ, οἱ δὲ ὥσπερ ἐξ ἐνέδρασ ἀναστάντεσ ἐμβάλλουσιν αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν οἷσ ἐπέθεντο πρώτοισ, τοὺσ δὲ ἄλλουσ καὶ τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντεσ ἐτρέψαντο καὶ κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ σκεδασθῆναι περὶ τὴν πόλιν διαλυθέντασ. (Plutarch, Aratus, chapter 22 3:1)
  • ἡμῶν ἀφαιροῦνται καὶ διαφθείρουσιν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 8 1:3)
  • ὡσ γὰρ τὰ ὀθόνια ῥύμμασι καὶ χαλαστραίοισ πλυνόμενα μᾶλλον ἐκτρίβεται τῶν ὑδατοκλύστων, οὕτωσ οἱ μετὰ φαρμάκων ἔμετοι λυμαίνονται τῷ σώματι καὶ διαφθείρουσιν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 22 11:1)

Synonyms

  1. to corrupt

  2. having changed

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION