Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφθείρω διαφθερῶ διέφθαρκα

Structure: δια (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy utterly, to make away with, kill, destroy, ruin, to weaken, slacken, to disable, to forget
  2. to corrupt, ruin, to corrupt by bribes, to seduce
  3. having changed
  4. to be destroyed, crippled, disabled, deaf, with their, loss
  5. to have lost one's wits; -

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρω διαφθείρεις διαφθείρει
Dual διαφθείρετον διαφθείρετον
Plural διαφθείρομεν διαφθείρετε διαφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular διαφθείρω διαφθείρῃς διαφθείρῃ
Dual διαφθείρητον διαφθείρητον
Plural διαφθείρωμεν διαφθείρητε διαφθείρωσιν*
OptativeSingular διαφθείροιμι διαφθείροις διαφθείροι
Dual διαφθείροιτον διαφθειροίτην
Plural διαφθείροιμεν διαφθείροιτε διαφθείροιεν
ImperativeSingular διαφθείρε διαφθειρέτω
Dual διαφθείρετον διαφθειρέτων
Plural διαφθείρετε διαφθειρόντων, διαφθειρέτωσαν
Infinitive διαφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρων διαφθειροντος διαφθειρουσα διαφθειρουσης διαφθειρον διαφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρομαι διαφθείρει, διαφθείρῃ διαφθείρεται
Dual διαφθείρεσθον διαφθείρεσθον
Plural διαφθειρόμεθα διαφθείρεσθε διαφθείρονται
SubjunctiveSingular διαφθείρωμαι διαφθείρῃ διαφθείρηται
Dual διαφθείρησθον διαφθείρησθον
Plural διαφθειρώμεθα διαφθείρησθε διαφθείρωνται
OptativeSingular διαφθειροίμην διαφθείροιο διαφθείροιτο
Dual διαφθείροισθον διαφθειροίσθην
Plural διαφθειροίμεθα διαφθείροισθε διαφθείροιντο
ImperativeSingular διαφθείρου διαφθειρέσθω
Dual διαφθείρεσθον διαφθειρέσθων
Plural διαφθείρεσθε διαφθειρέσθων, διαφθειρέσθωσαν
Infinitive διαφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρομενος διαφθειρομενου διαφθειρομενη διαφθειρομενης διαφθειρομενον διαφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ γὰρ πάλαι ὁρῶσά σε νέον ὄντα καὶ καλὸν ὁποῖον οὐκ οἶδα εἴ τινα ἕτερον ἡ Φρυγία τρέφει, μακαρίζω μὲν τοῦ κάλλουσ, αἰτιῶμαι δὲ τὸ μὴ ἀπολιπόντα τοὺσ σκοπέλουσ καὶ ταυτασὶ τὰσ πέτρασ κατ’ ἄστυ ζῆν, ἀλλὰ διαφθείρειν τὸ κάλλοσ ἐν ἐρημίᾳ. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 13:3)
  • ἐβούλετο μὲν οὖν ὁ Λεωνίδασ τοῖσ πλουσίοισ βοηθεῖν, δεδιὼσ δὲ τὸν δῆμον ἐπιθυμοῦντα τῆσ μεταβολῆσ οὐδὲν ἀντέπραττε φανερῶσ, λάθρα δὲ τὴν πρᾶξιν ἐζήτει κακουργεῖν καὶ διαφθείρειν ἐντυγχάνων τοῖσ ἄρχουσι καὶ διαβάλλων τὸν Ἆγιν ὡσ τυραννίδοσ μισθὸν τοῖσ πένησι τὰ τῶν πλουσίων προτείνοντα, καὶ γῆσ μεταδόσεσι καὶ χρεῶν ἀφέσεσι πολλοὺσ ὠνούμενον ἑαυτῷ δορυφόρουσ, οὐ τῇ Σπάρτῃ πολίτασ. (Plutarch, Agis, chapter 7 5:1)
  • ψυχὴν ἐπὶ πόλεμον ἀνομωτέρων τρεπομένην διαφθείρειν ὅταν ἐθισθῶμεν μὴ αἵματοσ ἄνευ καὶ φόνου μὴ ξένον ἑστιᾶν, μὴ γάμον ἑορτάζειν, μὴ φίλοισ συγγίγνεσθαι. (Plutarch, De esu carnium II, section 4 7:1)
  • ἔχειν δὲ λέγουσιν αὐτὸ τοιαύτην ἀναπνοὴν ὥστε πάντα τὸν ἐντυχόντα τῷ ζῴῳ διαφθείρειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 646)
  • τούτων δὲ γενομένων συμφρονήσασ ὁ Ἀρτοξέρξησ ὃν τρόπον αὐτοῖσ ἐστι πολεμητέον, ἔπεμψε Τιμοκράτην τὸν Ῥόδιον εἰσ τὴν Ἑλλάδα χρυσίον πολὺ κομίζοντα, διδόναι καί διαφθείρειν τοὺσ πλεῖστον ἐν ταῖσ πόλεσι δυναμένουσ κελεύσασ, καί πόλεμον Ἑλληνικὸν κινεῖν ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 20 3:1)

Synonyms

  1. to corrupt

  2. having changed

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION