Ancient Greek-English Dictionary Language

διάδηλος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διάδηλος διάδηλον

Structure: διαδηλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. distinguishable among others

Examples

  • μετὰ δὲ ταῦτα σχίσαντεσ περὶ τὴν κεφαλὴν τὰσ φλέβασ καὶ δι’ ἀλλήλων ἐναντίασ πλέξαντεσ διεῖσαν, τὰσ μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τἀριστερὰ τοῦ σώματοσ, τὰσ δ’ ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ κλίναντεσ, ὅπωσ δεσμὸσ ἅμα τῇ κεφαλῇ πρὸσ τὸ σῶμα εἰή μετὰ τοῦ δέρματοσ, ἐπειδὴ νεύροισ οὐκ ἦν κύκλῳ κατὰ κορυφὴν περιειλημμένη, καὶ δὴ καὶ τὸ τῶν αἰσθήσεων πάθοσ ἵν’ ἀφ’ ἑκατέρων τῶν μερῶν εἰσ ἅπαν τὸ σῶμα εἰή διάδηλον. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 393:2)
  • Ξυγκλέπτεται γὰρ αὐτὴ ἡ Ῥαφὴ τρηχυτέρη ἐοῦσα τοῦ ἄλλου ὀστέου, καὶ οὐ διάδηλον ὅ τι τε αὐτοῦ Ῥαφή ἐιν, καὶ ὅ τι τοῦ βέλεοσ ἕδρη, ἢν μὴ κάρτα μεγάλη γένηται ἡ ἕδρη. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 12.2)
  • "τὴν δὲ Τίμωνοσ ἐν Κιλικίᾳ τήθην Ἀριστοτέλησ ἱστόρηκε φωλεύειν τοῦ ἔτουσ ἑκάστου δύο μῆνασ, μηδενὶ πλὴν μόνῳ τῷ ἀναπνεῖν, ὅτι ζῇ, διάδηλον οὖσαν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:17)
  • ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τῶν δυνάμεων ἐκταττομένων ὁ μὲν βασιλεὺσ τὸν υἱὸν Ἀλέξανδρον, ἀντίπαιδα τὴν ἡλικίαν ὄντα, διάδηλον δὲ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν ὀξύτητα τῆσ ἐνεργείασ ἔχοντα, κατέστησεν ἐπὶ θάτερον τῶν κεράτων, παρακαταστήσασ αὐτῷ τῶν ἡγεμόνων τοὺσ ἀξιολογωτάτουσ· (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 84 16:1)

Synonyms

  1. distinguishable among others

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION